บ้านกลอนริมฝั่งโขง

ลมจ๋า
๐๐~~๐๐
ลมจ๋า..ลม พัดผ่าน ใครวานเจ้า
หอบรักเอาฝากมาให้ข้าฯ ไหม
หรือเจ้าแกล้งพัดสาดมาบาดใจ
เพื่อยั่วข้าฯ อาลัย ให้ไหวตาม

ลมจ๋า..ลม พัดมา อีกครานี้
หอบข่าวรักคนดีที่หวิวหวาม
ติดมาด้วยบ้างไหม..ใจนงราม
หรือคนงาม แกล้งหลอก ยอกอุรา

ลมจ๋า..ลม พัดลอย  ข้าฯ คอยรัก
โปรดหยุดพักบอกบ้างวางห่วงหา
อย่าพัดเลยลิ่วลอยปรอยน้ำตา
อกสะอื้นตื่นผวา..คราลมครวญ

ลมจ๋า..ลม พัดเอื่อยเหมือนเหนื่อยนัก
หรือความรักฟากนั้นสุดกำสรวล
ข้าฯ อยากได้ รักจริงสิ่งคู่ควร
ลมอย่านำ คำหวนป่วนอาลัย

ข้าฯ รอรัก ฝากลม หวังชมชื่น
ทุกค่ำคืนครวญหาพาหวั่นไหว
ข้าฯ คิดถึง ตรึงทรวง แม่ดวงใจ
อย่าเลยไป ไม่บอก ให้ยอกทรวง

โอ้..ลมจ๋า ข้าคอย ด้วยหงอยเศร้า
จิตรุมเร้าร้อนรนปนห่วงหวง
เมื่อไหร่หนอ รอลม สมแดดวง
ชื่นสู่สรวง ควงคู่  อยู่วิมาน.