ขอลารัก

วันเวลาเวียนผ่านกาลเลยลับ
ฤดูกลับเปลี่ยนไปใหม่มาหา
จากวสันต์เวียนผ่านกาลเวลา
จวบถึงคราเหมันต์สุดรัญจวน

เสียงลมหนาวหวิวหวีดกรีดร่องฝา
แทรกเข้ามาดลใจให้คิดหวน
เหมือนเหยียดเยาะเซาะทางอย่างเรรวน
มายั่วยวนกวนขุ่นฝุ่นอารมณ์

แม้หลบลี้หนีหายแอบกายหลบ
ยังตามพบสบที่มีขื่นขม
ยากจะเร้นเจ้าได้หนอสายลม
ข้ายังตรมขมชีวีเช่นปีกลาย

ข้าอยากย้ายกายตนให้พ้นโลก
ข้าอยากโยกชีวันก่อนมันสาย
ข้าอยากล้างมลทินสิ้นจากกาย
ข้าอยากหมายทางแจ้งแห่งนิพพาน

ข้าขอยอมพ่ายแพ้แก่ความรัก
ถอดสลักความหลงส่งสุสาน
ถอดความเศร้าเหงาใจมาเนิ่นนาน
ลอยสายธารสู่ยมพรหมรำเพย

เจ้าผ่านมาผ่านไกลฝากไปบอก
คนรักหลอกเล่ห์ลวงทรวงเขนย
ให้เขาหยุดหลอกซ้ำอย่าทำเลย
คนคุ้นเคยขอบอกลา...ชั่วฟ้าดิน