เป็นเค้าลางอันตรายหมายลาจาก
เป็นเหมือนอยากจากไกลไฟรักผลาญ
เป็นอะไรในใจไม่เบิกบาน
เป็นเหมือนการได้ลาพาชื่นทรวง
นับเป็นความต้องการเมื่อหวานหมด
นับเป็นความรันทดหมดแดนสรวง
นับเป็นความแพ้พ่ายสลายดวง
นับเป็นความหลอกลวงหน่วงชะตา
เก็บหัวใจที่แยกแตกเป็นซีก
ยามเมื่อปลีกเปลี่ยวไปไกลห่วงหา
อุทาหรณ์สอนตนหม่นอุรา
เหตุรักลาแรมร้างเพราะอย่างไร
มีชีพยังบังเงาเคล้าทุกข์โศก
วิปโยคโบกหาน้ำตาไหล
กลืนแต่ขมบ่มเศร้าเจ้าหัวใจ
ร้อนทรวงในใจแตกแยกระทม
จากวันนี้ไม่มีเจ้าอีกแล้ว
ไม่มีแก้วใสส่องมองขื่นขม
เหลือเพียงใจซีกข้าพาตรอมตรม
ต้องเก็บงมเก็บงำระกำทรวง
ณ ตรงนี้ที่พบ..ที่จบรัก
ณ ตรงนี้ที่พัก..รักสุดหวง
ณ ตรงนี้ที่ชื่น..ไร้อื่นควง
ณ ตรงนี้ที่ลาล่วง...แยกดวงใจ.
เป็นเหมือนอยากจากไกลไฟรักผลาญ
เป็นอะไรในใจไม่เบิกบาน
เป็นเหมือนการได้ลาพาชื่นทรวง
นับเป็นความต้องการเมื่อหวานหมด
นับเป็นความรันทดหมดแดนสรวง
นับเป็นความแพ้พ่ายสลายดวง
นับเป็นความหลอกลวงหน่วงชะตา
เก็บหัวใจที่แยกแตกเป็นซีก
ยามเมื่อปลีกเปลี่ยวไปไกลห่วงหา
อุทาหรณ์สอนตนหม่นอุรา
เหตุรักลาแรมร้างเพราะอย่างไร
มีชีพยังบังเงาเคล้าทุกข์โศก
วิปโยคโบกหาน้ำตาไหล
กลืนแต่ขมบ่มเศร้าเจ้าหัวใจ
ร้อนทรวงในใจแตกแยกระทม
จากวันนี้ไม่มีเจ้าอีกแล้ว
ไม่มีแก้วใสส่องมองขื่นขม
เหลือเพียงใจซีกข้าพาตรอมตรม
ต้องเก็บงมเก็บงำระกำทรวง
ณ ตรงนี้ที่พบ..ที่จบรัก
ณ ตรงนี้ที่พัก..รักสุดหวง
ณ ตรงนี้ที่ชื่น..ไร้อื่นควง
ณ ตรงนี้ที่ลาล่วง...แยกดวงใจ.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น