พอหรือยัง

 

 

มีประโยชน์อันใดในคำนั้น
ผ่านคืนวันจ้องหน้าทำตาแป๋ว
ความสดใสไร้ค่าพาสิ้นแวว
รักเหมือนแก้วที่แตกใน ใจเรารู้

เมื่อเศร้าหมองครองรักมาหักล้าง
ความจืดจางวางทับรับอดสู
ร่างตะกายหมายเร้นเฟ้นเอ็นดู
น้ำตาพรู ผู้ใยดี ไม่มีใคร

สาแก่ตนคนหมองต้องลาจาก
รับของฝากจากแผลสุดแก้ไหว
ได้แผลเป็นเห็นชัดยากปัดไป
ปวดหัวใจจากผลที่ตนทำ

พอหรือยัง..เคยถามเมื่อยามเศร้า
อยากรักเขาต่อไปให้ถลำ
หรืออยากมีรักใหม่ไว้ปลอบคำ
หรืออยากจำช้ำชอก กรอกระทม

ขอปล่อยให้กรรมเก่าเจ้านำสู่
ฟ้ารับรู้คนกระหน่ำทำให้ขม
หากกรรมดีมีใหม่ได้เชยชม
วอนให้พรหม ผสมรัก..ให้สักครา