เกริ่น

เป็นบทกลอนเก่า-ใหม่ใส่สลับ

เพื่อซึมซับกับครั้งยังขัดเขิน

เปรียบเทียบกันให้เห็นเป็นดำเนิน

ครั้งเยาว์เกินเดินสู่อยู่ดำรง

เป็นโกดังกลอนเก่า เขาไม่สน

ไร้น้ำมนต์ ดลใจให้ใครหลง

เป็นบ่อเก็บน้ำตา ไหลบ่าลง

ให้ยังคงเต็มแอ่ง..ไม่แบ่งใคร