เพียงภาพเธอ

 

จำต้องเปิดใจดูให้รู้ชัด
เพื่อขจัดกังขาพาสับสน
ค้นหาสิ่งอันใดไหนซุกซน
ที่มาปนอยู่ในห้องใจเรา

ค้นให้ทั่วตัวห้องเก็บของออก
พลิกกระบอกลอกกระดาษปาดมุมเฉา
ใช้ไฟส่องต้องให้เจอไม่เบลอเงา
ว่าตัวเราเก็บอะไรในห้องนี้

หาจนเหนื่อยเมื่อยนักนั่งพักอก
หวั่นวิตกอกสั่นจนขวัญหนี
รวมพลังตั้งสติมิรอรี
กำหนดชี้ให้รู้คือผู้ใด

จึงมองเห็นคนนี้ที่อยู่ชิด
เป็นภาพติดแนบคู่ดูสดใส
ร่างอวบอิ่มงามพริ้งแม่หญิงไทย
นั่งอยู่ในใจฉันทุกวันคืน


เห็นภาพนี้แล้วคะนึงถึงคนนั้น
คอยรำพันถึงเขาเราสุดฝืน
เขาอยู่ไกลใฝ่ฝันทุกวันคืน
ต้องกล้ำกลืนคืนเหงาที่เฝ้ารอ

มีเพียงภาพเคียงคู่ได้อยู่ชิด
เนาแนบติดอกฉันหวั่นใจหนอ
อยากได้ตัวตนเขาเข้าพะนอ
ไม่อยากพ้อรูปใดให้ได้ยิน

 

เมื่อภาพนี้อยู่ใกล้ไกลคนนั้น
สุดรำพันห่วงหาพาถวิล
คนนั้นไกลภาพนี้ใกล้ใจโรยริน
อยากโผผินเอาไกลใกล้ไว้รวมกัน