ตามที่เห็น..เช่นนี้เอง

 

 

ต้องร่วมรับ ชะตากรรม ที่ทำขึ้น
ไม่อาจขืน ยืนให้ต่าง ห่างไปไหน
สิ่งแวดล้อม ที่แลเห็น เป็นเช่นไร
ไม่ใช่ใคร ที่ไหนสร้าง เราต่างทำ

ตั้งแต่เกิด จวบวันตาย ทำลายนัก
ไม่ผ่อนพัก กลับมุ่งมาด ฟาดให้หนำ
ทั้งป่าไม้ ทั้งสายธาร งานประจำ
ต่างทำซ้ำ ทำให้สิ้น กลิ่นเดิมเดิม

จากป่าสวย ด้วยหลากพันธุ์  ร่วมกันชื่น
มีดาษดื่น สรรพสัตว์ วัดค่าเสริม
ว่าป่ารก เพราะเสือยัง หวังต่อเติม
คนก็เริ่ม เข้ารังแก แปรเปลี่ยนไป

ยึดทรัพย์สิน แผ่นดินชาติ ผูกขาดมั่น
เป็นแผ่นดิน ถิ่นของฉัน ไม่หวั่นไหว
จากป่าสูง เป็นป่าต่ำ ย่ำยีไป
ที่เกิดใหม่ สนามกอล์ป ชอบกันจัง

ส่วนแหล่งน้ำ ก็กระหน่ำ เป็นแหล่งเน่า
แย่งยึดเอา เฝ้าถือครอง ต้องสมหวัง
สร้างอาคาร ขวางทางน้ำ ห้ามไม่ฟัง
ถือว่าดัง ถ้าทำได้ ใครใหญ่เกิน

ความวิบัติ เกิดคราใด ได้แต่เศร้า
ล้วนต่างเฝ้า โทษฟ้าดิน สิ้นขวยเขิน
ไม่โทษคน ที่ก่อให้ ได้เผชิญ
กลับร่วมเดิน เชิญเหยียบย่ำ...ทำตามกัน.