ในหนาวนี้

ลมเย็นผ่านหน้าร้อนวอนวนกลับ
ให้มาซับเหงื่อกายก่อนหายห่าง
อยากให้พัดเฉื่อยฉิวพลิ้วลมบาง
มาพรมร่างสร่างเศร้าก่อนเจ้าไป

เมื่อลมเย็นเห็นชื่นทุกคืนฝัน
เฝ้ารำพันพร่ำหาว่าไฉน
หากมีเจ้าเคียงข้างอย่างรู้ใจ
ฉันคงได้ชื่นชมสุขสมปอง

จนบัดนี้ลมหวนล้วนหนาวเหน็บ
ได้เพิ่มเจ็บเพิ่มเศร้าเฝ้าหม่นหมอง
สะท้านเยือกสะท้อนในใจเคยครอง
เก็บมาตรองสะท้อนคนจนคร่ำครวญ

กระไรเลยลมเย็นยังเป็นเพื่อน
พอลมเคลื่อนหนาวเหน็บไยเจ็บหวน
เธอร้างรักหักลงตรงคู่ควร
หนาวมาป่วนทวนซ้ำระกำทน

เป็นบาปทำกรรมซัดยากปัดแก้
ต้องมาแพ้รักลอยด้อยกุศล
กลางเหมันต์สั่นสะท้านสุดทานทน
บาปคงดลคนจึงพ่ายกลางสายลม

ในหนาวนี้ เป็นอีกปี ที่ทุกข์เศร้า
ในหนาวนี้ ที่ตัวเรา เหงาสะสม
ในหนาวนี้ คงไม่มี ที่เชยชม
ในหนาวนี้ ก็คงตรม ขมขื่นทรวง