ร่างวิมาน

วิมานร่างสร้างแบบไว้แนบจิต
ครุ่นครวญคิดเค้าโครงโยงทุกสิ่ง
โยงห้องนั้นห้องนี้มีอุ่นอิง
ได้งามยิ่งตามฝันวันคำนวณ

..อนิจจา ลืมหลงตรงที่ตั้ง
ความจริงยังไร้ดินสิ้นกระสวน
ไม่มีที่ปักมั่นตันขบวน
วิมานล้วนลอยวนบนนภา

จึงดั่งเป็นวิมานหมายภายแบบบท
ถูกเกณฑ์กฎบดบังไร้ฝั่งฝา
ต่างคนร่างต่างหมายในสายตา
ต่างไขว่คว้าต่างหวังต่างตั้งใจ

ขาดแนวเหนี่ยวเกี่ยวกันสัมพันธ์แบบ
วิมานแอบวาดหวังลำพังใฝ่
จะงามหรูดูเลิศเชิดกว่าใคร
ต่างเก็บไว้ไม่สานวิมานตน

มองหาถิ่นดินดีที่ปักหมาย
มองสุดสายปลายทางสร้างกุศล
มองบุญกรรมนำเวียนใดเปลี่ยนปน
มองตำบลหนแห่งสุดแรงกรรม

นำผสานวิมานวารวาดหวัง
สู่ที่ตั้งมั่นคงส่งชื่นฉ่ำ
หมายได้อยู่คู่กันสัมพันธ์นำ
อย่าให้ล้ำเลยชื่น...ชาติอื่นเลย..

๒๐ มกราคม ๒๕๕๖