ฟ้าแกล้งแล้งคุณธรรม

ฟ้าแกล้งแล้งคุณธรรม
.
ธรรมชาติสาดซัดเขาจัดให้
สำนึกไว้ใหญ่ล้นเป็นคนหลวง
ใช่ใหญ่เหลือเหนือฟ้ากว่าทั้งปวง
ใช่พ้นห่วงบ่วงผลของตนเอง
.
อำนาจมีชี้สั่งได้ดั่งหมาย
อำนาจวายคล้ายดับพับลงเข่ง
อำนาจเหนือครือเถาเผ่านักเลง
อำนาจไหนใครเบ่งเก่งเกินกรรม
.
ไม่มีใครไหนคลั่งไปสั่งฟ้า
ให้มีฝนหล่นมาพาชุ่มฉ่ำ
ล้วนอยู่ใต้ใบบุญหนุนน้อมนำ
ฟ้าสูงต่ำคำไหนใครสั่งการ
.
จึงทุกข์ร่วมรวมกันวันฟ้าแกล้ง
รับลมแล้งแห้งโหยโดยสถาน
หามีใครไหนพ้นอับจนมาน
ธรรมชาติปาดผลาญให้ราญรอน
.
ไม่เคยเห็นก็เห็นล้วนเป็นผล
ทุกแห่งหนคนเศร้าเฝ้าทอดถอน
หมดอาลัยใจท้อก่อตะกอน
ดั่งบั่นทอนต้อนติดชีวิตคน
.
บ้างโทษกรรมทำเข็ญพวกเป็นใหญ่
ทำอะไรไร้สัตย์ตระบัดผล
ปกครองเมืองเรื่องเล่ห์หามเห่ชน
สัปดนก่นแช่ง..เลยแล้งเมือง
.

บ้านริมโขง