คือสะพาน..ส่งสารรัก

คือสะพาน..ส่งสารรัก
.
สะพานต่อสองข้างอย่างตัวเชื่อม
ไม่ต้องเอื้อมเหลือมทรุดจนหลุดลุ่ย
ต่างไปมาหาสู่หมู่เพื่อนคุย
เมฆขาวปุยขลุ่ยเสียงสำเนียงครวญ
.
“ทอดสะพาน” ขานคำช่างล้ำลึก
รักตกผลึกนึกพลันใจปั่นป่วน
เกินห้ามหักผลักผลจนเรรวน
แสนรัญจวนชวนให้..ใช้สะพาน
.
รักเกิดก่อต่อถึงคนหนึ่งนั้น
สู้บากบั่นขันเกลียวเทียวประสาน
ตอกเสาเข็มเต็มทางอย่างตระการ
นั้นคืองานฐานรากก่อนฝากรัก
.
แบกบนบ่าฝ่าไปนั้นใหญ่ล้น
ในอกตนคนมุ่งผดุงหลัก
แสนยิ่งใหญ่ใครมองต่างร้องทัก
สุดคึกคักหนักไฉน ไม่อินัง
.
มากที่ถือคือนำคำว่า “ห่วง”
และสุด “หวง” ดวงใจดั่งไข้คลั่ง
“ปรารถนา” พาหาบทราบหรือยัง
ตามกระชังตั้งร้อย ทั้ง อ้อย, ตาล
.
ล้วนหลายหลากฟากฝั่งดังถวิล
โปรดยลยินรินร่ำถ้อยคำหวาน
เดินตามทางสร้างรอต่อสะพาน
นำขับขาน “สารรัก” ..วางตักนวล
.

บ้านริมโขง