ก้าวนี้ที่รอคอย
.
เดินตามฝันนั้นนานธารชีวิต
พรหมลิขิตบิดไปไร้เหตุผล
ชะตากรรมนำทางอย่างมัวมน
ฝ่าฟันจนพ้นตายมาหลายครา
.
แต่ละก้าวราวเหนี่ยวที่เกี่ยวรั้ง
กินพลังสั่งสมถมเข้าหา
กายต้องแข็งแรงล้นบนมรรคา
อีกศรัทธาคว้าถือสองมือกำ
.
ในทุกคนบนวิถีที่ฟันฝ่า
“ก้าวที่กล้า” พาไปไม่ระส่ำ
ความเชื่อมั่นนั้นมีที่น้อมนำ
แม้กลืนกล้ำย่ำแย่ไม่แลลาน
.
สมาธิตริตรองต้องที่หนึ่ง
คอยคำนึงถึงผลบนสถาน
กล้าจะก้าวคราวใดให้ประมาณ
บวกคูณหารสานผลสิ่งดลใจ
.
ก้าวสุดท้ายคล้ายดังยังอีกห่าง
ขอทุกอย่างอย่าหยุดผุดสิ่งใหม่
จงเดินต่อก่องานสืบสานไป
ก้าวของใครไม่วางให้รางเลือน
.
...เมื่อก้าวนี้ที่รอต่อมาถึง
ก้าวรักซึ้งหนึ่งนวลป่วนใจเหมือน..
จะแหลกร่างห่างเขาใจเราเตือน..
หากดวงเดือนเคลื่อนลับ เป็นดับจินต์
.
บ้านริมโขง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น