หน้าแรก

วันอังคารที่ 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2558

ฟื้นสภาพ


ฟื้นสภาพ
.
บางครั้งคราล้าจิตชีวิตนิ่ง
เหมือนทุกสิ่งอิงแอบแทบหยุดเฉย
เพียงนั่งมองสองตาหาชื่นเชย
สองมือเอยเคยสร้างก็วางลง
.
หยุดตรึกตรองมองทางอยู่ข้างหน้า
จะก้าวขาก็ยั้งระวังหลง
สารพัดขัดกันวันงวยงง
ด้วยประสงค์ตรงไหนช่างไร้แวว
.
ดังมืดมิดสนิทดำค่ำคืนเปลี่ยว
เกินจะเหลียวเกี่ยวเคียงเพียงนั่งแกร่ว
ลำพังตนบนถวิลดังสิ้นแนว
เหมือนสิ้นแล้วแก้วงามตามคำลือ
.
ดุจหางเสือเรือขาดอนาถนัก
หลุดจากหลักหักไปไร้ถ่อถือ
ตามยะถาพาปล่อยลอยหลุดมือ
เกินจะยื้อซื้อกลับมาซับทรวง
.
จำต้องฟื้นคืนสภาพปราบเหนื่อยล้า
จำต้องฆ่าสาไถยที่ไปป่วง
จำต้องก้าวยาวสั้นมั่นแดดวง
จำต้องช่วงห่วงหามาเหมือนเดิม
.
ฟื้นทั้งตัวหัวใจให้เต้นต่อ
ไม่มีท้อก่อฝันพลันฮึกเหิม
ตา มองฟ้าขาย่ำนำดินเจิม
รวมแรงเพิ่มเติมสภาพอุ่นอาบทรวง
.


บ้านริมโขง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น