ตนเท่านั้น
.
เมื่อหัวใจ ใฝ่หา มาดานดล
เมื่อหัวใจ ไม่พ้น บนสร้างสรรค์
ต้องก้าวไป ไม่ท้อ รอคืนวัน
ต้องก้าวไป ไม่หวั่น ฝันยังรอ
.
ตามใจตัว หัวใจ ไร้แดนกั้น
ตามใจตัว มัวหวั่น พรั่นไงหนอ
ก้าวที่กล้า ท้าทาย หมายให้พอ
ก้าวที่กล้า ฝ่าต่อ ขอนำทาง
.
ให้โลกลือ ชื่อก้อง ร้องสวรรค์
ให้โลกลือ คือฝัน นั้นกระจ่าง
กังวานไกล ในหล้า หาละวาง
กังวานไกล ใครอ้าง ต่างชื่นชม
.
มุ่งความดี มีค่า กล้าฝ่าถึง
มุ่งความดี ที่ตรึง ซึ่งสุขสม
กอดศรัทธา ฝ่าไป ในอุดม
กอดศรัทธา หาพรหม รมย์มณี
.
ตัวของเรา เราสร้าง ถางทางมุ่ง
ตัวของเรา เฝ้าผดุง ปรุงสุขี
ใช่ใครอื่น ยื่นมือ ถือมากมี
ใช่ใครอื่น ฝืนฤดี พลีกายา
.
ตนนั้นจึง พึ่งตน บนลำพัง
ตนนั้นจึง ถึงฝั่ง ดังเสาะหา
ตนเท่านั้น วันนี้ ที่พบพา
ตนเท่านั้น ปั้นค่า ท้าเวรกรรม
.
กลบทภุมรินเชยทราบเกสร
ผสม กลบทเทพชุมนุม
.
เมื่อหัวใจ ใฝ่หา มาดานดล
เมื่อหัวใจ ไม่พ้น บนสร้างสรรค์
ต้องก้าวไป ไม่ท้อ รอคืนวัน
ต้องก้าวไป ไม่หวั่น ฝันยังรอ
.
ตามใจตัว หัวใจ ไร้แดนกั้น
ตามใจตัว มัวหวั่น พรั่นไงหนอ
ก้าวที่กล้า ท้าทาย หมายให้พอ
ก้าวที่กล้า ฝ่าต่อ ขอนำทาง
.
ให้โลกลือ ชื่อก้อง ร้องสวรรค์
ให้โลกลือ คือฝัน นั้นกระจ่าง
กังวานไกล ในหล้า หาละวาง
กังวานไกล ใครอ้าง ต่างชื่นชม
.
มุ่งความดี มีค่า กล้าฝ่าถึง
มุ่งความดี ที่ตรึง ซึ่งสุขสม
กอดศรัทธา ฝ่าไป ในอุดม
กอดศรัทธา หาพรหม รมย์มณี
.
ตัวของเรา เราสร้าง ถางทางมุ่ง
ตัวของเรา เฝ้าผดุง ปรุงสุขี
ใช่ใครอื่น ยื่นมือ ถือมากมี
ใช่ใครอื่น ฝืนฤดี พลีกายา
.
ตนนั้นจึง พึ่งตน บนลำพัง
ตนนั้นจึง ถึงฝั่ง ดังเสาะหา
ตนเท่านั้น วันนี้ ที่พบพา
ตนเท่านั้น ปั้นค่า ท้าเวรกรรม
.
กลบทภุมรินเชยทราบเกสร
ผสม กลบทเทพชุมนุม
บ้านริมโขง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น