**@ ขมอารมณ์ @**

ขมอารมณ์
.
ลมยังครวญครางแผ่วตามแนวป่า
ใบพฤกษาหน้าแล้งแปลงสีสัน
หล่นร่วงกราวกลางดินสิ้นสัมพันธ์
กิ่งไม้นั้นกลั้นเศร้าเฝ้าห่วงใย
.
จากแรกปริผลิแย้มแฉล้มพักตร์
เลิศเลอลักษณ์สลักโฉมโลมสมัย
งามผ่องผุดฉุดฝันกลั้นอาลัย
แสนสดใสไหวก้านหวานอารมณ์
.
เพียงไม่นานผ่านผันถึงวันจาก
ใบแก่พรากจากกิ่งยิ่งขื่นขม
ใจเจ้าเอ๋ยใจเราเศร้าโศกตรม
เขาเพียงชมชั่วคราวแสนร้าวทรวง
.
หรือความจริงอิงอ้างอย่างแสนเศร้า
หรือชอบเอาเขลาจิตมาปิดห่วง
หรือไม่รู้หรือไรว่าใครลวง
หรือบางช่วงเท่านั้นก็ผันไป
.
คำจีรังยั่งยืนแสนกลืนกล้ำ
หล่นถลำคำคนจนหม่นไหม้
แม้นดูแลแคร์เขาเฝ้าพิไร
ความห่วงใยไร้ค่าแสนน่าชัง
.
ลืมหมดสิ้นกลิ่นร่ำทั้งคำอ้อน
เจ้าจากจรร่อนถลาดังฟ้าสั่ง
หมายชื่นสุขปลุกฝันอันจีรัง
กลับสิ้นหวังฝังจินต์..รินน้ำตา..
.

บ้านริมโขง
๑๐ มกราคม ๒๕๕๘