แม้นเหมือนว่า

แม้นเหมือนว่า
.
ไม่อาจท้ออาจทำเพียงคำถาม
ต้องนิยามนิยมสมสมาน
ให้เหตุผลเหตุพายามช้านาน
ใดบันดาลบันดลให้คนคอย
.
รักรู้ไหมรู้หมดทุกหยดหยาด
รักเกินคาดเกินคนทนไม่ถอย
รักหนึ่งเดียวหนึ่งดวงไม่ร่วงลอย
รักเกินร้อยเกินรัก..ยากหักลา
.
จึงต้องทนต้องทำต้องนำก้าว
แม้ปวดร้าวปวดเราเฝ้าห่วงหา
จึงต้องอยู่ต้องย้ำด้วยนำพา
แม้เวลาเวร่ำ..จะซ้ำตรม
.
ต้องคว้าไขว่คว้าแขนด้วยแสนรัก
ยากยิ่งนักยิ่งนานด้วยหวานขม
ไม่เคยท้อเคยถอยเคยลอยลม
เคยแต่พรมแต่พรอดยอดชีวี
.
แม้นเหมือนว่าเหมือนวันนั้นยังห่าง
แม้นฟ้าต่างฟ้าต่ำนำวิถี
แม้นเดือนดับเดือนดำคืนค่ำมี
แม้นเป็นปีเป็นไปไม่ห่างนวล
.
เหมือนว่าต้องว่าต่อขอคว้าไขว่
เหมือนอย่างไรอย่างเรายังเฝ้าหวน
เหมือน “คนดี” คนเดียวเหนี่ยวรักชวน
เหมือนสมควรสมคำ..ฉ่ำชื่นใจ
.

บ้านริมโขง