สะพานพังความหลังเลือน

สะพานพังความหลังเลือน
.
เชื่อมสองฝั่งหวังให้ไปหาสู่
น่าเอ็นดูชูชื่นคืนวาบหวาม
กลางสะพานหวานคำลำนำงาม
เสียงถ้อยความยามนั้นแสนรัญจวน
.
สะเทิ้นไหวใจหวานสะพานสั่น
จับราวมั่นหวั่นสะท้อนตอนร่ำหวน
ละเมียดละมัยยามก้าวคราวเชิญชวน
ฟังเสียงครวญป่วนลมผสมแรง
.
สะบัดร้อนสะบัดหนาวราวเป็นไข้
สะพานใจไหวครวญชวนแสวง
หมายที่ยอต่อยอดสอดแสดง
ยิ่งไข้แฝงแดงเรื่อเยื่อแก้มนาง
.
กินยาห้ามหวามใจก็ไม่ยั้ง
พิษไข้ยังหลั่งโลมโหมทั่วร่าง
ดั่งละเมอเพ้อฝันอันเลือนราง
นอนครวญครางพลางระโหยอย่างโรยแรง
.
สะพานนี้ที่หมายเพียงคลายขัด
เป็นทางลัดตัดต่อส่อแสวง
เชื่อมสองฝั่งตั้งค่าคราจัดแจง
รอมีแรงแต่งทางอย่างถาวร
.
จนเนิ่นนานผ่านไปไร้กำหนด
ทางยิ่งคดลดเลี้ยวเทียวกัดกร่อน
สะพานทรุดขุดถนนจนเสาคลอน
ให้รุ่มร้อนนอนสะท้านสะพานพัง
๐๐๐๐
สะพานแลแต่ตอหนอตระหนก
เกินจะยกตกต่อก่อความหวัง
สะพานเอย สะพานเก่าเราชิงชัง
หวนความหลังครั้งนั้น..สะบั้นทรวง
.

บ้านริมโขง