บทกวีนี้หาเจอ

บทกวีนี้หาเจอ
.
เสาะแสวงแหล่งหล้าค้นหารัก
ยากยิ่งนักหลักการนานไฉน
กี่รอบวรรษผลัดผ่านนานเพียงใด
บางครั้งไกลไร้ฝั่งยังดั้นดล
.
เพราะหัวใจไม่ขอนั่งรอท่า
ร่ำเรียกหาพาเร้าเฝ้าฉงน
หากอยู่เดียวเดี๋ยวตายต้องวายชนม์
จึงดิ้นรนขวนขวายสู้หมายมอง
.
ไม่อยากเชื่อเมื่อใครที่ไหนทัก
อย่ารอรักผลักตนพ้นสนอง
หญิงไม่เกิดเถิดเชื่อเมื่อหมายปอง
เอกาฟ้องต้องแน่แท้จริงเจียว
.
บ้างว่าพรหมลมเพให้เซซัด
แกล้งสะบัดพลัดผู้เป็นคู่เกี่ยว
ให้ไกลกันสรรเสกลงเลขเดียว
สุดแลเหลียวเหนี่ยวดึงได้คลึงคลอ
.
จึงท้าทายหมายมั่นในวันนี้
ร่ายวจีมีถ้อยร้อยคำขอ
เขียนกลอนกานท์หวานรสจรดลออ
บทกวีนี้หนอ..ขอร่ายมนต์..
.
ว่า..โอม..เพี้ยง..เสียงดังฟังเร่งเร้า
ขลังนะเจ้าเฝ้าใฝ่ในแห่งหน
โอม..มหา ระรวยจงช่วยดล
เถิดสักคนบนสถาน อยู่บ้านใด
.
เหมือนมนต์ขลังสั่งสมคมคาถา
ภาพยุภา..ครามองต้องไฉน..
หาห่างหนคนคู่ อยู่เคียงใจ
แสนวิไลให้เห็น เป็น..คนดี(อยู่นี่เอง อิอิ)
.
 

บ้านริมโขง