รักล้น..นะคนดี
.
มีไหนใครไม่คร้าม......ยามจร
ไกลไม่จำคำวอน..........ห่อนรู้
ไหนใครไม่ร้าวรอน......ยามจาก นางเอย
แสนห่วงยามไกลชู้......หู่ห้อมล้อมทรวง
.
มองเดือนดวงห่วงให้........โหยหา
เรียงร่ำคำพรรณนา.......ออดอ้อน
ถึงนางอย่างศรัทธา........เต็มเปี่ยม
คือหนึ่งพึงสะท้อน........จากนี้ฤดีครวญ
.
กาพย์ยานี ๑๑
.
ห่างกันรำพันเฝ้า.....รู้ใจเราเหงากำสรวล
ห่างไกลไร้ชื่นชวน.....ล้วนระทมขื่นขมจินต์
.
คอยทางระหว่างนี้.....มากวจีที่ถวิล
อยากเอ่ยเผยให้ยิน......ผินหน้าหาขอบฟ้าไกล
.
ฟากนี้มีห่วงหา......ฝากลมมาอย่าหวั่นไหว
ฟากนี้มีดวงใจ......ไว้เคียงข้างอย่างมั่นคง
.
อวยชัยให้ฝ่าฟัน.....สู่สุขสันต์อันประสงค์
อวยพรย้อนจำนง......ตรงมุ่งมั่นนั้นสัญญา
.
ไม่นานได้หวานลิ้ม....อกเอมอิ่มพริ้มคุณค่า
สมพรที่อ้อนมา......ว่ารักล้นนะ..คนดี
.
.
มีไหนใครไม่คร้าม......ยามจร
ไกลไม่จำคำวอน..........ห่อนรู้
ไหนใครไม่ร้าวรอน......ยามจาก นางเอย
แสนห่วงยามไกลชู้......หู่ห้อมล้อมทรวง
.
มองเดือนดวงห่วงให้........โหยหา
เรียงร่ำคำพรรณนา.......ออดอ้อน
ถึงนางอย่างศรัทธา........เต็มเปี่ยม
คือหนึ่งพึงสะท้อน........จากนี้ฤดีครวญ
.
กาพย์ยานี ๑๑
.
ห่างกันรำพันเฝ้า.....รู้ใจเราเหงากำสรวล
ห่างไกลไร้ชื่นชวน.....ล้วนระทมขื่นขมจินต์
.
คอยทางระหว่างนี้.....มากวจีที่ถวิล
อยากเอ่ยเผยให้ยิน......ผินหน้าหาขอบฟ้าไกล
.
ฟากนี้มีห่วงหา......ฝากลมมาอย่าหวั่นไหว
ฟากนี้มีดวงใจ......ไว้เคียงข้างอย่างมั่นคง
.
อวยชัยให้ฝ่าฟัน.....สู่สุขสันต์อันประสงค์
อวยพรย้อนจำนง......ตรงมุ่งมั่นนั้นสัญญา
.
ไม่นานได้หวานลิ้ม....อกเอมอิ่มพริ้มคุณค่า
สมพรที่อ้อนมา......ว่ารักล้นนะ..คนดี
.
บ้านริมโขง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น