ฝั่งฝัน..นั้นยังคอย
.
เห็นลอยอยู่กลางธารละหานเชี่ยว
แสนเปล่าเปลี่ยวเหลียวตามยามน้ำไหล
สุดกังวลหนทางที่ห่างไกล
กลัวเลยไปไร้รอยไม่คล้อยคืน
.
เหมือนขาดพายหายห่างขาดหางเสือ
ไร้ใบเรือเผื่อโหมตระโบมคลื่น
มีเพียงใจที่แกร่งแฝงใจยืน
ต้องตาตื่นฝืนผวาคราเซซัด
.
กวักมือร้องก้องน้ำด้วยคำอ้อน
กวักมือวอนย้อนย้ำเหมือนจำกัด
กวักมือให้ได้เห็นเป็นทางลัด
กวักมือจัดจดจ่อรอเทียบเรือ
.
เอื้อมมือค้างวางหลักปักสมอ
เอื้อมมือรอต่อแขนแสนยากเหลือ
เอื้อมมือคอยถ้อยทีมีจุนเจือ
เอื้อมมือเพื่อเอื้ออุ่นการุณย์มี
.
ฝั่งเอ๋ยฝั่งยังคอยร้อยเรือรัก
หมายปกปักรักนวลชวนสุขี
ฝังยังหวังครั้งหนึ่งซึ่งคนดี
จะขึ้นฝั่งเสียทีที่พี่คอย
.
มานั่งคู่ ดูนทีที่รี่ไหล
คล้องหัวใจเริงเร้าไม่เศร้าหงอย
ขึ้นมาสู่อ้อมแขนแสนเลิศลอย
กอดเนื้อกลอยคล้อยค่ำ..ไม่อำลา
.
.
เห็นลอยอยู่กลางธารละหานเชี่ยว
แสนเปล่าเปลี่ยวเหลียวตามยามน้ำไหล
สุดกังวลหนทางที่ห่างไกล
กลัวเลยไปไร้รอยไม่คล้อยคืน
.
เหมือนขาดพายหายห่างขาดหางเสือ
ไร้ใบเรือเผื่อโหมตระโบมคลื่น
มีเพียงใจที่แกร่งแฝงใจยืน
ต้องตาตื่นฝืนผวาคราเซซัด
.
กวักมือร้องก้องน้ำด้วยคำอ้อน
กวักมือวอนย้อนย้ำเหมือนจำกัด
กวักมือให้ได้เห็นเป็นทางลัด
กวักมือจัดจดจ่อรอเทียบเรือ
.
เอื้อมมือค้างวางหลักปักสมอ
เอื้อมมือรอต่อแขนแสนยากเหลือ
เอื้อมมือคอยถ้อยทีมีจุนเจือ
เอื้อมมือเพื่อเอื้ออุ่นการุณย์มี
.
ฝั่งเอ๋ยฝั่งยังคอยร้อยเรือรัก
หมายปกปักรักนวลชวนสุขี
ฝังยังหวังครั้งหนึ่งซึ่งคนดี
จะขึ้นฝั่งเสียทีที่พี่คอย
.
มานั่งคู่ ดูนทีที่รี่ไหล
คล้องหัวใจเริงเร้าไม่เศร้าหงอย
ขึ้นมาสู่อ้อมแขนแสนเลิศลอย
กอดเนื้อกลอยคล้อยค่ำ..ไม่อำลา
.
บ้านริมโขง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น