**@ ฟื้น @**

ฟื้น
สิ่งไม่เคยเลยหวั่นพรั่นพรึงจิต
เงียบสนิทคิดครวญทบทวนหวัง
“ไม่เป็นไร” ให้ย้ำเพียงลำพัง
ทรวงแทบคลั่งดั่งคลื่นซัดผืนทราย

ต่างตรงไหนให้สลบกับจบจาก
ช่วงที่ฝากพรากระทึกสำนึกหมาย
ไร้อารมณ์ขมขัดกระจัดกระจาย
เหมือนดั่งหายตายจากกระชากจินต์

แต่ยามฟื้นคืนกลับเหมือนหลับฝัน
ไร้จำนรรจ์อันใดให้ถวิล
แสนเริงรื่นกลืนสุขรุกโรยริน
เพียงชีวินยินดีนี้มากบุญ

ในห้องศัลฯ มันหนาวราวสะท้าน
ตาแลลานซ่านทรวงดวงไฟอุ่น
นี่หรือคือมือหมอรอการุณย์
จะเสริมคุณลุ้นชะตาหรือลาลับ

ความรู้สึกนึกใดให้ล้าแล้ว
แสงพราวแพรวแผ่วลงส่งสดับ
ชีวิตลอยล่องลมไร้ขมทับ
เสียงขานขับข้างหูไม่รู้ใคร

นานจนพอรอผลคนอับโชค
คนมีโรคโยกฟื้นตื่นหลับใหล
อาการเหมือนเหม่อลอยร้อยเรียงใด
สำนึกใหม่ใส่สุขเริ่มปลุกตน
..................
ความเป็นตายคล้ายเคียงเพียงกลับหน้า
ไม่นานช้าอย่าเห็นเป็นสับสน
พลิกฝ่ามือคือใกล้ได้เยี่ยมยล
ตามทุกคนบนลิขิต..ชีวิตเรา

บ้านริมโขง