เหมือนว่า
.
เหมือนทุกคนล้นสุขแต่ทุกข์ซ่อน
เหมือนอาทรป้อนถึงจึงทุกสิ่ง
เหมือนสวยงามยามเห็นเย็นใจจริง
เหมือนแอบอิงอุ่นไอแต่ไร้เงา
.
เหมือนสร้างภาพอาบสุขไม่ทุกข์หม่น
เหมือนทุกคน เสแสร้งแกล้งว่าเหงา
เหมือนอารมณ์ขมนั้นมันบางเบา
เหมือนความเศร้าเรานั้น มัน “ละคร”
.
เหมือนหน้าชื่น อกตรมเก็บขมซุก
เหมือนดังสุขอ้อนหามาสลอน
เหมือนไม่เคยเลยทุกข์มารุกรอน
เหมือนดั่งนอนหลับฝันแล้วผันไป
.
เหมือนดังนี้ที่เห็นลำเค็ญหนี
เหมือนราศีมีแสงแข่งแขไข
เหมือนสวรรค์นั้นอยู่คู่เคียงใจ
เหมือนสดใสได้แสงแห่งอรุณ
.
เหมือนวันนี้ที่เห็นเธอเป็นสุข
เหมือนเธอปลุกรุกเร้าเข้ามาหนุน
เหมือนใบหน้าเปื้อนยิ้มอิ่มการุณย์
เหมือนมากบุญหนุนชื่นได้รื่นรมย์
.
เหมือนฉันมองจ้องเห็นประเด็นหลอก
เหมือนเธอชอกช้ำลึกผนึกขม
เหมือนเธอหมายคล้ายสื่อคือชื่นชม
เหมือนเธอล้มทั้งยืน...แต่ฝืนกาย
.
.
เหมือนทุกคนล้นสุขแต่ทุกข์ซ่อน
เหมือนอาทรป้อนถึงจึงทุกสิ่ง
เหมือนสวยงามยามเห็นเย็นใจจริง
เหมือนแอบอิงอุ่นไอแต่ไร้เงา
.
เหมือนสร้างภาพอาบสุขไม่ทุกข์หม่น
เหมือนทุกคน เสแสร้งแกล้งว่าเหงา
เหมือนอารมณ์ขมนั้นมันบางเบา
เหมือนความเศร้าเรานั้น มัน “ละคร”
.
เหมือนหน้าชื่น อกตรมเก็บขมซุก
เหมือนดังสุขอ้อนหามาสลอน
เหมือนไม่เคยเลยทุกข์มารุกรอน
เหมือนดั่งนอนหลับฝันแล้วผันไป
.
เหมือนดังนี้ที่เห็นลำเค็ญหนี
เหมือนราศีมีแสงแข่งแขไข
เหมือนสวรรค์นั้นอยู่คู่เคียงใจ
เหมือนสดใสได้แสงแห่งอรุณ
.
เหมือนวันนี้ที่เห็นเธอเป็นสุข
เหมือนเธอปลุกรุกเร้าเข้ามาหนุน
เหมือนใบหน้าเปื้อนยิ้มอิ่มการุณย์
เหมือนมากบุญหนุนชื่นได้รื่นรมย์
.
เหมือนฉันมองจ้องเห็นประเด็นหลอก
เหมือนเธอชอกช้ำลึกผนึกขม
เหมือนเธอหมายคล้ายสื่อคือชื่นชม
เหมือนเธอล้มทั้งยืน...แต่ฝืนกาย
.
บ้านริมโขง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น