หน้าแรก

วันเสาร์ที่ 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556

~เสียงสุดท้าย~

 
 
เสียงสุดท้ายตอบรับกับวิโยค
เป็นเสียงโศกเสียงซึ้งถึงโง่เขลา
เป็นเสียงเรียกเสียงสั่งฝั่งตัวเรา
เป็นเสียงเจ้าหัวใจให้สั่งการ

แม้คลองนัยน์สายตาคราใดเห็น
แม้ใดเป็นเย็นร้อนสอนประสาน
กายรู้สึกสำนึกตรึกตรองนาน
ล้วนแต่ใจสั่งงานให้ขานคำ

ใจเป็นหนึ่งพึงรู้คู่ควรคิด
ใจประสิทธิ์สั่งได้ให้เห็นขำ
ใจเป็นสุขสุขถ้วนล้วนกระทำ
ใจเจ็บช้ำทำโลกโศกระทม

พึงรักษาใจตนอย่าหม่นไหม้
พึงรักษาพาใจอย่าให้ขม
เมื่อใจดีๆทุกอย่างต่างชื่นชม
ใจรื่นรมย์พรหมสถาน..อยู่บ้านเรา

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น