ความมุ่งหวังอื่นใดไม่เคยมี
ความยินดีมีบ้างอย่างผิวเผิน
ความประสงค์เสาะหาคราเหงาเกิน
ความบังเอิญเดินสู่ประตูใจ
รับสัมผัสไมตรีที่มีสู่
รับเอ็นดูรู้หวังหลั่งรินไหล
รับห่วงหาคราห่างยามร้างไกล
รับเอาไว้ด้วยซึ้งคะนึงนวล
ไม่อาจเดินจากไปไกลอีกแล้ว
เมื่อพบแก้วใสส่องต้องสงวน
เป็นเพชรงามยามมองต้องชื่นชวน
สุดรัญจวนครวญใคร่ฤทัยงาม
ถามใจตนคนหวังครั้งที่ร้อย
อยากเกี่ยวก้อยร้อยฝันอันวาบหวาม
จริงหรือไรใจห่วงล่วงคืนยาม
รักคนงามจริงแท้แน่หรือไร
จากคำตอบร้อยครั้งยังหนักแน่น
ครั้งที่แสนหากถามตามหวั่นไหว
อย่างแน่นหนักคำ “รัก” ยังปักใจ
เกินกว่าใดไม่หวั่นด้วยมั่นคง
ด้วยบุพเพสันนิวาสประกาศสั่ง
ด้วยจิตตั้งดั่งหมายปลายประสงค์
ด้วยมั่นนักรักแท้แต่อนงค์
ด้วยมั่นคงสองเราเฝ้าเคียงครอง.
ความยินดีมีบ้างอย่างผิวเผิน
ความประสงค์เสาะหาคราเหงาเกิน
ความบังเอิญเดินสู่ประตูใจ
รับสัมผัสไมตรีที่มีสู่
รับเอ็นดูรู้หวังหลั่งรินไหล
รับห่วงหาคราห่างยามร้างไกล
รับเอาไว้ด้วยซึ้งคะนึงนวล
ไม่อาจเดินจากไปไกลอีกแล้ว
เมื่อพบแก้วใสส่องต้องสงวน
เป็นเพชรงามยามมองต้องชื่นชวน
สุดรัญจวนครวญใคร่ฤทัยงาม
ถามใจตนคนหวังครั้งที่ร้อย
อยากเกี่ยวก้อยร้อยฝันอันวาบหวาม
จริงหรือไรใจห่วงล่วงคืนยาม
รักคนงามจริงแท้แน่หรือไร
จากคำตอบร้อยครั้งยังหนักแน่น
ครั้งที่แสนหากถามตามหวั่นไหว
อย่างแน่นหนักคำ “รัก” ยังปักใจ
เกินกว่าใดไม่หวั่นด้วยมั่นคง
ด้วยบุพเพสันนิวาสประกาศสั่ง
ด้วยจิตตั้งดั่งหมายปลายประสงค์
ด้วยมั่นนักรักแท้แต่อนงค์
ด้วยมั่นคงสองเราเฝ้าเคียงครอง.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น