รักอยู่ห่างเกินไปรู้ไหมรัก
ไหวหวั่นนักรักเราเฝ้าหวั่นไหว
ไกลสุดเอื้อมเหลื่อมชั้นทุกวันไกล
ปองอย่างไรสูงกว่าจะคว้าปอง
เมื่อเข้าใกล้เธอห่างต่างทุกเมื่อ
หมองใจเหลือสุดกลั้นวันเศร้าหมอง
ครองคงยากเพียงฝันเท่านั้นครอง
เลยเราสองต้องร้างอย่างลืมเลย
อย่าไปหวังปองฟ้านั้นขออย่า
เฉยเอ่ยมาจากฟ้านั้นอยู่เฉย
เคยที่ไหนฟ้าต่ำล้ำดินเคย
มีแต่เอ่ยลาฟ้าหารักมี
ชื่นชมหนาอารมณ์พาชมชื่น
ศรีศักดิ์อื่นหมื่นใดไหนศักดิ์ศรี
พลีทุกอย่างวางหมายปลายฉิมพลี
ร้างทุกทีฟ้าปล่อยให้คอยร้าง..
ไหวหวั่นนักรักเราเฝ้าหวั่นไหว
ไกลสุดเอื้อมเหลื่อมชั้นทุกวันไกล
ปองอย่างไรสูงกว่าจะคว้าปอง
เมื่อเข้าใกล้เธอห่างต่างทุกเมื่อ
หมองใจเหลือสุดกลั้นวันเศร้าหมอง
ครองคงยากเพียงฝันเท่านั้นครอง
เลยเราสองต้องร้างอย่างลืมเลย
อย่าไปหวังปองฟ้านั้นขออย่า
เฉยเอ่ยมาจากฟ้านั้นอยู่เฉย
เคยที่ไหนฟ้าต่ำล้ำดินเคย
มีแต่เอ่ยลาฟ้าหารักมี
ชื่นชมหนาอารมณ์พาชมชื่น
ศรีศักดิ์อื่นหมื่นใดไหนศักดิ์ศรี
พลีทุกอย่างวางหมายปลายฉิมพลี
ร้างทุกทีฟ้าปล่อยให้คอยร้าง..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น