~~@* รักข้ามขอบฟ้า *@~~

 

 

เสียงรำพึงน้อยใจฤทัยหวั่น
สาระพันคิดไปให้เศร้าหงอย
วางตัวเองเป็นรองปองรักลอย
หนึ่งในร้อยคอยเฝ้าด้วยเหงาใจ

ความรักเอย...เคยผ่านช่างหวานชื่น
ยามเป็นอื่นชื่นช้ำคำขานไข
คำเคยซึ้งตรึงค่าวาจาใด
ก็เหมือนใช่เบือนบิดผิดอุรา

แต่ยามหวานสานคำนำจำจด
ในทุกบทสดซึ้งตรึงห่วงหา
กระซิบแผ่วเพียงใดในวาจา
ยินถึงฟ้าพาปลื้มไม่ลืมเลย

มาบัดนี้รักห่างหว่างฟ้ากว้าง
ให้เคว้งคว้างคะนึงหารักข้าเอ๋ย
จะข้ามดินบินหามาชมเชย
ให้เหมือนเคยไม่กล้าว่าเป็นรอง

เสียงฝากลมสั่งฟ้าหาใครนั่น
จะกระสันฝันใฝ่ได้สนอง
จะซาบซึ้งตรึงทรวงห่วงละออง
เหมือนดั่งปองบ้างไหม...ใครตอบคำ.