รู้ไฉนใครไม่รัก
รู้ ยุ่งยากหัวใจจนไหวสั่น
จากรำพันนั้นสู่ รู้น้ำเสียง
อาจหวาดกลัวตัวรู้คู่สำเนียง
จึงร้อยเรียงเพียงรู้..ผู้รอคอย
ไฉน จึงหายหน้าเหมือนลาจาก
พบลำบากมากไฉน..ปล่อยให้กร่อย
ไม่เหมือนเดิมขานไข ไฉนกลอย
มาเลื่อนลอยปล่อยไฉนให้ไกลตา
ใคร ไหนกันวันนี้ที่ไม่รัก
ไม่ทายทักใครกันนั้นกล่าวหา
ไม่เคยลืมใครเลย เผยกานดา
ทุกเวลาพาคะนึงใครหนึ่งคน
ไม่ เคยคิดผิดคำเคยพร่ำบอก
จริงไม่หลอกบอกผ่านให้มานหม่น
ยังภักดีไม่คลายหมายเปรอปรน
ครองกมลจนนิรันดร์ไม่ผันแปร
รัก เธอนั้นล้นทรวงดวงใจเอ๋ย
ยังไม่เคยรักใครไหนเทียมแข
แม้เดือนดาวรักฟ้าตั้งตาแล
ยังพ่ายแพ้ รักพี่..ที่มอบนวล
รู้ ยุ่งยากหัวใจจนไหวสั่น
จากรำพันนั้นสู่ รู้น้ำเสียง
อาจหวาดกลัวตัวรู้คู่สำเนียง
จึงร้อยเรียงเพียงรู้..ผู้รอคอย
ไฉน จึงหายหน้าเหมือนลาจาก
พบลำบากมากไฉน..ปล่อยให้กร่อย
ไม่เหมือนเดิมขานไข ไฉนกลอย
มาเลื่อนลอยปล่อยไฉนให้ไกลตา
ใคร ไหนกันวันนี้ที่ไม่รัก
ไม่ทายทักใครกันนั้นกล่าวหา
ไม่เคยลืมใครเลย เผยกานดา
ทุกเวลาพาคะนึงใครหนึ่งคน
ไม่ เคยคิดผิดคำเคยพร่ำบอก
จริงไม่หลอกบอกผ่านให้มานหม่น
ยังภักดีไม่คลายหมายเปรอปรน
ครองกมลจนนิรันดร์ไม่ผันแปร
รัก เธอนั้นล้นทรวงดวงใจเอ๋ย
ยังไม่เคยรักใครไหนเทียมแข
แม้เดือนดาวรักฟ้าตั้งตาแล
ยังพ่ายแพ้ รักพี่..ที่มอบนวล
บ้านริมโขง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น