คำตอบมอบคนไกล
(กลบท กินนรเก็บบัว)
.
มากคำร้อยคำเรียงเสียงออดอ้อน
ให้อาทรอาลัยในฉวี
หลายห่วงใยห่วงหาทุกนาที
ช่างมากมีมากคำนำกังวล
.
เกินจะห้ามจะรั้งให้ยั้งหยุด
หลายคำผุดคำพรอดสอดสู่ผล
ด้วยรักเหลือรักมากฝากกมล
คอยเตือนตนเตือนใจฝันใฝ่ปอง
.
ความห่างไกลห่างกันนั้นใช่เหตุ
สุดที่เจตน์ที่ใจใฝ่สนอง
คือมั่นคงมั่นหมายสายใจครอง
เกินใดข้องใดขัดมาปัดไป
.
มองเหมือนหมอกเหมือนม่านเป็นบานกั้น
สายตาสั้นตามัวตัวหวั่นไหว
หมดความกล้าความกลัวคลุมขั้วใจ
สิ้นสดใสสดชื่นยืนระทม
.
ไกลอ้อมแขนอ้อมอกระทกสั่น
ใครไหนกันไหนกอดพลอดสุขสม
อยากโอบกายโอบไหล่ใส่อารมณ์
อย่างชื่นชมชื่นชอบตอบรำพึง
.
ในที่สุดที่สื่อคือรักล้น
เราสองคนสองใจให้คิดถึง
เมื่อยามใดยามคิดติดคะนึง
ให้สุดซึ้งสุดชอบ..มอบกลอนกานท์
ให้อาทรอาลัยในฉวี
หลายห่วงใยห่วงหาทุกนาที
ช่างมากมีมากคำนำกังวล
.
เกินจะห้ามจะรั้งให้ยั้งหยุด
หลายคำผุดคำพรอดสอดสู่ผล
ด้วยรักเหลือรักมากฝากกมล
คอยเตือนตนเตือนใจฝันใฝ่ปอง
.
ความห่างไกลห่างกันนั้นใช่เหตุ
สุดที่เจตน์ที่ใจใฝ่สนอง
คือมั่นคงมั่นหมายสายใจครอง
เกินใดข้องใดขัดมาปัดไป
.
มองเหมือนหมอกเหมือนม่านเป็นบานกั้น
สายตาสั้นตามัวตัวหวั่นไหว
หมดความกล้าความกลัวคลุมขั้วใจ
สิ้นสดใสสดชื่นยืนระทม
.
ไกลอ้อมแขนอ้อมอกระทกสั่น
ใครไหนกันไหนกอดพลอดสุขสม
อยากโอบกายโอบไหล่ใส่อารมณ์
อย่างชื่นชมชื่นชอบตอบรำพึง
.
ในที่สุดที่สื่อคือรักล้น
เราสองคนสองใจให้คิดถึง
เมื่อยามใดยามคิดติดคะนึง
ให้สุดซึ้งสุดชอบ..มอบกลอนกานท์
.
บ้านริมโขง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น