ซากระทม

ซากระทม

.

เหมันต์เยือนเหมือนนำความช้ำกลับ

สำนึกรับร้อยเรื่องเคยเขื่องขม

กี่เหตุการณ์ผ่านปล่อยทิ้งรอยตรม

ยังระทมทอทับมาจับจินต์

.

กี่ปี่แล้วแผ่วโหยราโรยจิต

ที่ซับพิษเพิ่มพูนอาดูรถวิล

กี่คราครั้งยังโหยหน้าโรยริน

วสันต์สิ้นส่งผ่านกี่กาลกรรม

.

ใบไม้แห้งแกว่งปลิวร่วงลิ่วส่ง

ดินยังคงคอยสมแรงลมกระหน่ำ

เสียงกราวกรูดูขมแรงลมกระทำ

ยิ่งตอกย้ำยามพรากกระชากใจ

.

จะคว้าคืนกลืนกลับเกินขับขม

จะดอมดมด้วยชื่นขมขื่นไฉน

จะประวิงยิ่งยากเขาจากไกล

จะคว้าไขว่แขนเอื้อมกลับเสื่อมศรัทธา

.

ให้นอนนั่งฟังลมพัดห่มหนาว

หวิววาบราวร้องเรียกมาเพรียกหา

ซุกกายหลบลบถวิลและจินตนา

กอดอุราร่ำไห้อยู่ในทรวง

.

กว่าจะผ่านกาลนั้นเหมันต์จาก

คงเหลือซากซ่อนใจก้อนใหญ่หลวง

กว่าจะยืนฟื้นผลจากคนลวง

กายคงกลวงเกินกู้..เป็นผู้คน๚ะ๛

☆ ☆ ☆

♥

บ้านร้อนตะวัน

ฤดูเศร้า

ฤดูเศร้า

.

ฤดูเศร้าคงนานกว่าผ่านพ้น

ครึ้มเมฆฝนปนละอองของความหนาว

อีกสายลมอวลเอยเลยพัดยาว

แสงแวบวาวจากฟ้าช่างน่ากลัว

.

ฝนตกซ้ำกระหน่ำความช้ำเศร้า

กลบ-ทบเอาแต่ตรมจมสลัว

ไร้แสงสีที่ใจให้ตื่นตัว

อวลอบทั่วมัวหม่นปนน้ำตา

.

กว่าจะผ่านพ้นวันอันร้อนรุ่ม

พิษรักคลุมมืดมิดจิตผวา

เกาะกินใจเผาไหม้ในอุรา

เหลือเพียงซากฝากมาล้าแรงโรย

.

ฤดูเศร้าอีกนานจะผ่านหาย

ยืนเดียวดายโดดเดี่ยวเหลียวระโหย

ลมกระหน่ำฝนพรำฉ่ำฟ้าโปรย

ราวถูกโบยบอบซ้ำจากคำลวง

.

บ้านร้อนตะวัน

ทางปรารถนา

ทางปรารถนา

.

เป็นภาพหนึ่งตรึงให้หัวใจยิ้ม

มองแล้วอิ่มเอิบอาบกำซาบถวิล

ดั่งความสุขปลุกตนยามยลยิน

งามไม่สิ้นสู่สมอารมณ์คะนึง

.

สื่อสร้างสวยด้วยภาพที่อาบฝัน

อยากมีวันเว้าวอนออดอ้อนถึง

ขอเป็นบ้างอย่างนี้ฤดีรำพึง

ถ้า..วันหนึ่งในผลาชะตามี

.

ธรรมชาติสาดชื่นกลมกลืนนัก

ดังปกปักป้องปลุกให้สุขี

ความพอเพียงเรียงข้อความพอดี

ทุกนาทีทาบทั่วทุกตัวตน

.

งามกินอยู่รู้รักสมัครสมาน

งามอาการก่อแหล่งทุกแห่งหน

งามยาย ตา พาซึ้งตรึงกมล

งามสองคนเคียงข้างไม่ร้างรา

.

ความสุขแท้แผ่กระจายเป็นสายแสง

ต่างเติมแต่งต่อใจอยากใฝ่หา

ความสงบพบผ่านใช่มารยา

เป็นมรรคาความหมายทางสายกลาง

.

เถิด..ชาตินี้มีฝันสักวันหนึ่ง

จะดั้นถึงทางสุขให้ทุกข์ห่าง

หากชีพยังดังหมายไม่วายวาง

ต้องมีบ้างบอกตน..ให้ทนรอ..๚ะ๛

☆ ☆ ☆

♥

บ้านร้อนตะวัน

คีย์เศร้าเราระทม

คีย์เศร้าเราระทม

.

โดเรมี คีย์เสียงเรียงลำดับ

นำขานขับจับวางอย่างเหมาะสม

เสียงลื่นไหลให้สุขยามทุกข์ตรม

ชนชื่นชมสมฤดีคีย์ตระการ

.

นำบทเพลงเปล่งค่ามาประกอบ

ทำนองชอบมอบซึ้งตรึงสมาน

เลือกภาษาภาษรอ้อนดวงมาน

ช่างตระการอรรถรสในบทเพลง

.

แต่ชีวิตคิดไว้ไร้ลำดับ

กระโดดสับกลับเวียนเปลี่ยนข่มเหง

หวังไว้อย่างได้อย่างช่างไม่เกรง

ชีวิตฝันบรรเลง...เลยเคว้งคว้าง

.

ไม่เคยเรียง เพียงจิต..ชีวิตฝัน

ข้ามคีย์นั้นคีย์นี้..ที่หม่นหมาง

เสียงขาดตอน ผ่อนแผ่วไร้แนวทาง

ยินแต่เสียงครวญคราง...วางนอกคีย์

.

ลำนำรักสลักค่าคิดว่ายอด

คำเอื้อนออดหยอดหวานซ่านสุขี

ก็กลับขมตรมซุกเข้าคลุกคลี

เมื่อดนตรีมีเพี้ยนเปลี่ยนทำนอง

.

โน้ตสูงต่ำนำไปไม่ตลอด

มันมืดบอดขอดค่าพาหม่นหมอง

เสียงสุขหายร้ายเศร้ามาเข้าครอง

เพลงรักปองเปลี่ยนแล้ว...แนวระทม..๚ะ๛

☆ ☆ ☆

♥

บ้านร้อนตะวัน

..@ ไฉนเฉย @..

ไฉนเฉย
ภุชงคประยาตฉันท์ ๑๒

ระเรื่อเรืองประเทืองฉม   ....สุขารมย์นิยมยิ่ง
ตะวันฉายพระพายอิง......มโนนิ่งประวิงวอน
.
พะนอนางระหว่างนี้......พิไรมีฤดีถอน
อรุณรางจะจางจร........ละอ่อนนางจะจางใจ
.
ฉะอ้อนสาวสกาวหวาน..... นิรันดร์กาลประสานใฝ่
ชะลอทางระหว่างใด.......สลัดไร้ฤทัยครอง
.
มโนรมย์ระทมขม....... สะบัดปมผสมสอง
นิราศร้างระหว่างปอง.....สนองเศร้ากมลดล
.
สลดรักสลักหลง......สะบั้นลงประสงค์ผล
วิลาวัณย์กระสันจน ......ละเลงคนกระวนวาย
.
อธิษฐาน ณ ลานสรวง......ประท้วงฟ้าสง่าหาย
ไฉนเฉยมิเคยกราย ........สลายเศร้า..สิเบาบาง๚ะ๛

.

☆ ☆ ☆

บ้านร้อนตะวัน

แสงสู่ศิลป์

แสงสู่ศิลป์

.

แสงเสริมศิลป์กลิ่นฝันให้บรรเจิด

แสงเปลี่ยนเปิดเป็นเลาให้เงาเสริม

แสงแฝงผลคนท้อให้ต่อเติม

แสงมีเริ่มแรงร้อนแล้วผ่อนคืน

.

คือทิวาราตรีแสงสีสลับ

เหมือนกำกับชีวิตอย่าคิดฝืน

หามีใครไหนช้ำทนกล้ำกลืน

ไม่เคยชื่นชวนใจล้วนไม่มี

.

แสงแบ่งส่วนควรมองสื่อของแสง

โอนอ่อนแรงเร้ารับเปลี่ยนปรับสี

สุขหรือทุกข์ปลุกปลอบรายรอบวิธี

หวานฤดีด้วยแสงเติมแต่งนิยม

.

หากโลกดับปรับแสงไม่แจ้งใส

โลกมืดไปเปื้อนปนหมองหม่นถม

ในความมืดจืดฝืนไร้รื่นรมย์

คงทุกข์ตรมตราบกายสลายลง

.

สื่อของแสงแรงฤทธิ์ทุกทิศา

จะตื่นตาตรมปลื้มหรือลืมหลง

ล้วนบันดาลปานวาดอำนาจคง

แสงบรรจงจึงล้วนให้ชวนมอง

.

จะงามแสงแฝงเศร้าหรือเร้ารส

ล้วนกำหนดหนึ่งนามที่ตามสนอง

แสงนำสู่หมู่สายที่หมายปอง

ให้สุขคล้องเคียงคืนหรือฝืนตรม๚ะ๛

☆ ☆ ☆

♥

บ้านร้อนตะวัน

สังคมดี มีสุข

สังคมดี มีสุข

.

สังคมงามยามมองถึงต้องยิ้ม

มองแล้วอิ่มอารมณ์ชื่นชมเหลือ

ความเรียบง่ายคล้ายหนุนมาจุนเจือ

งามอะเคื้อคงอยู่ในหมู่ชน

.

เพียงภาพเดียวเกี่ยวถ้อยเป็นร้อยร่ำ

เพียงภาพเดียวเกี่ยวนำตอกย้ำผล

เพียงภาพเดียวเกี่ยวจิตไร้พิษปน

เพียงภาพเดียวเกี่ยวกมลงามคนไทย

.

จากศรัทธาพาตระหนักความรักที่

หวงห่วงมีมากเหลือจุนเจือไฉน

ความเรียบง่ายฉายแสงสำแดงใด

ล้วนผ่องใสสวยสมชื่นชมวิธี

.

ภาพเมืองใหญ่ไหนนิยามถึงความสงบ

เรื่องราวรบรอบรุกห่างสุขี

ต่างรีบร้อนลนลานงุ่นง่านฤดี

ทั้งมากมีมลพิษมาลิดรอน

.

งามบ้านทุ่งปรุงแต่งสู่แสงสะอาด

แลวิลาศเลิศล้ำคุณธรรมสอน

งามผู้คนล้นบุญถ้อยสุนทร

แสนอาวรณ์วันใดหากไกลกัน

.

จึงเพียงภาพอาบแฝงด้วยแรงรัก

พร้อมเพรียงนักนำอ้างอย่าห่างหัน

สุขวิถีที่แสวงต่างแบ่งปัน

ร่วมสร้างสรรค์สามัคคีเริ่มที่ใจ๚ะ๛

☆ ☆ ☆

♥

บ้านร้อนตะวัน

❉ สิ่งที่เห็น กับ สิ่งที่เป็น ❉

❉ สิ่งที่เห็น กับ สิ่งที่เป็น ❉

.

สองตามองส่องไสวเห็นได้เท่า

แต่ใครเล่าเข้าถึงซึ่งแสงสี

แล้วแต่ใครเห็นค่าว่าภาพดี

มโนนึกเช่นนี้..ที่ต่างกัน

.

เกินบังคับเค้นใครให้เห็นเหมือน

จิตเขาเตือนเข้าเสริมเติมเสกสรร

รู้ด้วยตนค้นหาพาจำนรรจ์

ปรับเปลี่ยนผันตามสื่อคืออารมณ์

.

สิ่งที่เห็นต่างกันนั้นใช่แน่

ต่างก็แปรเปรอปรนบนสุขสม

อาจไม่เหมือนดั่งใครหวังใจชม

เลยไม่เห็นหนึ่งปมที่คมคาย

.

แม้นมุ่งหวังสั่งชี้สิ่งที่เห็น

ว่าโดดเด่นเป็นหลักที่ปักหมาย

ก็ยังมีอื่นมองจ้องเลยกราย

ใช่เห็นคล้ายดั่งชี้ที่ให้มอง

.

จึงต่างคนต่างเห็นเช่นต่างจิต

จึงต่างคนต่างคิดติดสนอง

จึงต่างคนต่างรู้สู่ทำนอง

จึงต่างคนต่างปองฉลองกรรม

.

สิ่งที่เห็นหาใช่ที่ใครเห็น

นั้นเพราะเป็นปัญญาพาถลำ

ผู้รู้มากยากเหลือเชื่อใครนำ

ผู้รู้ต่ำช้ำเหลือ..เมื่อถูกลวง..๚ะ๛

☆ ☆ ☆

♥

.

บ้านร้อนตะวัน

ความฝัน

ความฝัน

.

ต่างสื่อสารหวานคำฉ่ำฉอเลาะ
ล้วนพริ้งเพราะเกาะเกี่ยวเทียวเสนอ
หวานจากหนึ่งถึงหนึ่งซึ้งจริงเออ
ฉันก็เผลอเพ้อด้วยรวยอาการ
.
ยามรักห่อรักเห็นช่างเป็นสุข
ใจรื่นรุกปลุกฝันในวันหวาน
โลกสดสวยด้วยสีที่เบ่งบาน
ดุจวิมานขานขับรอรับนวล
.
ต่างโน้มนำคำไขด้วยใจมั่น
รักของฉันนั้นเลิศเถิดสงวน
ปรารถนาเพียงเจ้าเฝ้าชี้ชวน
อกปั่นป่วนผู้ฟัง..คลั่งอารมณ์
.
เท็จหรือจริงหญิงตรองด้วยหมองหม่น
หวานคำคนหวานล้ำนำสุขสม
หรือหวานนอกในเปรี้ยวเลี้ยวเล่นลม
ร้องระงม..คำถาม หวามหวั่นทรวง
.
อยากฝากบอกสาวน้อย..แม่ร้อยชั่ง
โปรดระวังบางคราวก้าวขึ้นสรวง
ดูให้ดีที่เห็นเป็นเดือนดวง
หรือเป็นบ่วงห่วงคล้องทำนองใด
.
อย่าวาดหวังเกินจริงสิ่งปองหมาย
ทุกเส้นสายมีปมสมไฉน
หากกังวลหม่นเศร้าเกินเข้าใจ
ปรึกษาได้..พี่ชาญ คนหวานคำ..อิอิ

.

บ้านร้อนตะวัน

อยากขอให้พอที

อยากขอให้พอที

.

อยากหลีกหลบจบกันไม่หันหา

วันเวลาเลยล่องที่หมองหม่น

มันนานแล้วแนวทางที่วางกล

ส่อเสี้ยมคนคุ้ยข่าวให้ร้าวทรวง

.

สร้างมุมมองสองทางอวดอ้างหมู่

บ้างข่มขู่เขี่ยใครอย่างใหญ่หลวง

กลุ่มอำนาจสาดซ้ำมากคำลวง

คนทั้งปวงเปรียบเช่นของเล่นมัน

.

เพื่ออะไรใคร่วอนให้ถอนเถอะ

บ้านเมืองเลอะลามลบโลกขบขัน

ไม่สงบรบราจ้องฆ่ากัน

คนถูกปันเป็นฝ่ายเสียดายจริง

.

“พ่อ” ส่งเสริมเติมค่าให้สามัคคี

ด้วยมากมีมุ่งหมายทั้งชายหญิง

ควรใสใจในคำที่ย้ำติง

วางทุกสิ่งส่วนต่างกันบ้างนะ

.

กว่าสิบปีที่เห็นไม่เป็นศรี

ต่อแต่นี้นับหนึ่งไม่ปึงปะ

โอนอ่อนมาหากันกล่าวฉันทะ

ด้วยคำ-คะ-ครับผม-ชื่นชมกัน

.

วานวอนขอพอเถอะเรื่องเลอะลับ

สื่อสดับด้วยปลุกคนสุขสันต์

สามัคคีมีปลื้มด่ำดื่มพลัน

สามสถาบันเบิกฟ้าสง่างาม๚ะ๛

☆ ☆ ☆

♥

บ้านร้อนตะวัน

แนวทางของบางคน

แนวทางของบางคน

.

จะให้ใครไหนเขาเหมือนเรานั้น

อย่าไปฝันฝากผลให้หม่นหมอง

จะให้ใครไหนนำเป็นทำนอง

ร่ายบทร้องเรียงเราอย่าเฝ้าคอย

.

แม้ใกล้ตัวครัวเดียวยังเหลียวต่าง

ต้องรู้วางวงรอบในกรอบถ้อย

เผด็จการผ่านจับประทับรอย

ไม่ปลดปล่อยเปลือกตมมาขมตน

.

รู้ละลบขบเคี่ยวกอดเกี่ยวกระชับ

รู้สดับดูธารละหานหน

รู้ฟากฟ้าคราแลงไร้แสงบน

รู้ว่าคนควรเคียงสำเนียงใด

.

สื่อเหมือนตนคนดีเป็นที่สุด

เกินมนุษย์มะนาเกินคว้าไขว่

สื่อเหมือนเลิศเกิดแถนจากแดนวิไล

แล้วไฉนนักหนาก้มว่าคน

.

ถ้าตัวดีดีทั่วเป็นตัวอย่าง

ให้ล้วนต่างตามมองไม่หมองหม่น

ชำระใจใสสุดผ่องผุดชน

อย่ากังวลว่าเขาบอกเราดี

.

เหมือน “ยกตนข่มท่าน” เป็นฐานตั้ง

ขึ้นยืนนั่งแน่นักสมศักดิ์ศรี

คำรามเสียงเยี่ยงสัตว์ถูกบัดพลี

เพียงแค่นี้แนวทางของบางใคร๚ะ๛

☆ ☆ ☆

บ้านร้อนตะวัน