สรรพสัตว์

สรรพสัตว์
.
สรรพสิ่งนี่งงันในวันเหงา
ขาดสิ่งเร้าแรงเริ่มมาเติมฝัน
สรรพสิ่งนิ่งไปเหตุใดกัน
ขาดสัมพันธ์เพื่อผลจากกลใด
.
จากดวงจิตคิดเห็นประเด็นต่าง
ยอมเว้นว้างเวียนวนเหตุผลไหน
เหมือนขาดหลักปักฐานกิ่งก้านไกว
แลหวิวไหวหวาดหวั่นรำพันพา
.
เหมือนเหลือตนคนเดียวที่เหนี่ยวโลก
เกินย้ายโยกเยื้องย่างหาทางฝ่า
เหมือนต้องยอมพร้อมเห็นเพราะเป็นชะตา
เมื่อเกิดมามีกรรมสิ่งนำทาง
.
จะทุกข์ท้อต่อตรมแสนขมขื่น
ก็ต้องยืนยิ้มสู้เป็นคู่ข้าง
ไม่อาจผละละผลที่ตนวาง
จะเวิ้งว้างเวียนว่ายไม่หมายเมิน
.
สัตว์สังคมก้มรับแม้คับข้อง
มากมัวหมองหมกเม็ดไม่เข็ดเขิน
ตัดไม่ขาดสาดสับกันยับเยิน
ใครดีเกินเก็บกดให้หมดทุน
.
ถามเพื่อนสัตว์กัดกันสุขสันต์ไหม
แย่งเป็นใหญ่ยืนยงโลภหลงหนุน
ชีวิตนี้กี่กรรมที่ค้ำจุน
กี่บาปบุญบิกทางก่อนวางวาย๚ะ๛
☆✾☆
๏