รำพึงถึงเจ้า

รำพึงถึงเจ้า
♥
ยามอารมณ์ห่มหวนรัญจวนจับ
ยามสดับด้วยหวานที่หว่านหวัง
ยามเพลงพ้อคลอเสียงสำเนียงดัง
ยามลำพังเพ้อถึงรำพึงนวล
♥
ความไกลห่างต่างต่อคำพ้อเพรียก
แว่วสำเหนียกหนึ่งในฤทัยหวน
ความห่วงหาพาพร่ำร้อยคร่ำครวญ
แว่วลมป่วนเปลี่ยนทางยิ่งห่างกัน
♥
ร่ำรำพึงถึงเจ้าทุกเช้าค่ำ
รักดื่มด่ำด้วยใจจนใฝ่ฝัน
ร้อยอักษรฟอนเฟ้นไม่เว้นวัน
เร่งรังสรรค์สู่สองหมายครองเคียง
♥
รำพึงเอยเผยครองทุกห้องห้าม
ทุกโมงยามยังยื้อด้วยสื่อเสียง
สี่ห้องใจใครตามมาลามเลียง
ยินสำเนียงหนึ่งย้ำอย่ากล้ำเกิน
♥
ด้วยรักล้นจนซึ้งรำพึงพรอด
ด้วยรักสอดสุขส่งราวหงส์เหิน
สู่สวรรค์ชั้นพรหมภิรมย์เชิญ
สู่แดนเดินดั่งสถานตระการตา
♥
ความห่างไกลใคร่เจอจึงเพ้อฝัน
ความผูกพันเพียงเจ้าเร่งเร้าผวา
จิตรำพึงถึงนางไม่สร่างซา
จิตใฝ่หาห่อห้อมรายล้อมรุม๚ะ๛
♥♥
♥