กลกรรมที่นำทาง

กลกรรมที่นำทาง
.
ความรู้สึกนึกเองบรรเลงร่ำ
ดังเพ้อพร่ำเพียงพอตามต่อค่า
แต่ความจริงสิ่งไหนที่ใครพา
ไม่ล้ำหน้านำผลว่าตนพอ
.
ปากกับใจไม่ตรงแกล้งส่งเสียง
ย้ำสำเนียงเพื่ออ้างเป็นทางล่อ
แต่ตัวตนคนกล่าวต่างน้าวรอ
เป้าหมายขอข้าฯ ก่อนเป็นหนอนนำ
.
เมื่อได้คืบสืบศอกเขาบอกกล่าว
ได้ศอกยาวยื้อวาช่างน่าขำ
มีใครพอต่อเหตุกิเลสดำ
ทุกถ้อยคำคือรู้เพียงดูดี
.
เมื่อได้อย่างต่างต่ออยากขอสอง
หวังสนองเนื้องานสำราญศรี
ยิ่งได้มากหลากหลั่งความมั่งมี
เกินอิ่มพีเพื่อนพ้องต่างมองเมิน
.
เพราะไม่พอขอหนึ่งไม่พึงใจ
จึงหวั่นไหวหวิวหวาดกลัวขาดเขิน
สร้างความอยากมากเหตุกิเลสเพลิน
มีส่วนเกินก่อกลให้คนเคือง
.
มีสองอย่างวางเคียงได้เพียงหนึ่ง
ควรซับซึ้งซึ่งกรรมที่นำเรื่อง
บุญยังมีที่ปองยังรองเรือง
ตามต่อเนื่องแนวเหตุกิเลสพา๚ะ๛
☆✾☆
♥