บทกลอนนี้สอนยาก

บทกลอนนี้สอนยาก
.
1.เกริ่นนำ
.
ปรารถนามาเล่าความเก่าก่อน
เหมือนจะย้อนป้อนคำมาพร่ำขาน
ว่าแรกเริ่มเดิมทีที่ต้องการ
อยากเก่งงานด้านกลอนพาย้อนดู
.
สัมผัสกลอนตอนร้องท่องอาขยาน
สนุกสนานปานใดใครเห็นอยู่
ก่อนเลิกเรียนเขียนอ่านจบงานครู
เราคุณหนูรู้ว่าเวลาใด
.
ห้อง ก. ข.ขอเสียงสำเนียงหนัก
ประชันนักมักข่มรื่นรมย์ไฉน
ท่องกลอนครูผู้เลิศบรรเจิดไกล
เสนาะใสใครฟังเสียงดังระงม
.
เป็นส่วนหนึ่งตรึงใจไม่ลืมหลง
สำนึกคงตรงทางสว่างสม
อยากเขียนกลอนตอนว่างเสริมสร้างภิรมย์
เริ่มเพาะบ่มปมอยากเพิ่มมากทวี
.
กระดาษวางบ้างขอดินสอลูก
ยางลบถูกผูกตามดูงามวิถี
จับจรดจ้องมองงงตรงไหนดี
งงแล้วซี..ที่ฝัน อัดอั้นใจ
.
เขียนแล้วลบ ลบพลาดกระดาษหลุด
ดินสอกุดหยุดเหลาเฝ้าเริ่มใหม่
สื่อภาษาหาคำเขาทำไง
เอาคำไหนใส่เสียงสำเนียงงาม
.
คิดแล้วคิดจิตใจให้ว้าวุ่น
ให้เคืองขุ่นครุ่นคิดจิตวาบหวาม
ดูเหมือนง่ายหมายลงกลับหลงความ
ตั้งคำถามตามจริงสิ่งกังวล
.
ไม่รู้หลักสักอย่างกระจ่างแจ้ง
ไม่รู้แหล่งแบ่งปันมันสับสน
ไม่รู้เสียงเรียงคำนำมาปน
ไม่รู้กลหม่นหมองทำนองกลอน
.

บ้านริมโขง