จดหมายรัก
ฉบับที่ 7
ฟากเส้นแบ่ง
..
ในหนึ่งวันนั้นมองเห็นสองด้าน
เป็นอาการเกี่ยวกันโลกนั้นหมุน
ในหนึ่งรอบขอบฟ้าเจิดจ้าอรุณ
อีกด้านขุ่นคล้อยหาขอบฟ้าดำ
.
ต้องพบพร้อมล้อมรอบต่างตอบถ้อย
ทุกอย่างคล้อยเคียงกันสัมพันธ์พร่ำ
ดั่งฟากเส้นเด่นชัดถนัดนำ
เปรียบหงายคว่ำคือผลให้คนมอง
.
ความสุขสันต์หรรษาเมื่อมาถึง
อีกด้านหนึ่งนั้นทุกข์ตามซุกสนอง
นาทีนี้มียิ้มเอมอิ่มลำพอง
พลันก็หมองเมื่อพบทุกข์ซบทรวง
.
หาสิ่งใดไหนคงดำรงมั่น
ไม่มีวันหวังผลมืดมนสรวง
เพียงไม่นานผ่านผันดั่งฝันลวง
เหมือนดับดวงดาวแสงต่อแรงทิวา
.
เขียนจดหมายคล้ายเตือนอย่าเลือนหลง
สัจจะคงเคียงหนุนคือคุณค่า
อนิจจังยังจริงเอื้อนอิงมา
ทุกเวลาลืมคำจะช้ำตรม
.
อย่าท้อทางย่างก้าวทุกคราวครั้ง
อย่าสิ้นหวังหวาดไปจนใจขม
ชีวิตอยู่สู้ฝ่าต้องผ่าปม
ทุกข์สุขสมเสริมแกร่งเป็นแรงใจ
....
วันสุดท้ายปลายทางเกินวางบอก
จะช้ำชอกชื่นชมตรอมตรมไฉน
เกินเลี่ยงหลบกลบฝังเกินสั่งใคร
บุญกรรมไหลรองรับสดับธรรม๚ะ๛
☆✾☆
♥
บ้านริมโขง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น