จดหมายรัก (ฉบับที่5)

จดหมายรัก
ฉบับที่ 5
ตราบฟ้าดิน
.
ตราบยังมีชีวิตมีสิทธิฝัน
ต่อชีวันว่ายเวียนปรับเปลี่ยนถม
เติมที่ขาดปาดปล่อยให้ลอยลม..
สิ่งใดขมขัดข้องครรลองธรรม
.
ใช่จะงามตามจิตที่คิดขอ
ใช่ไม่ท้อทางเทียวบ้างเกี่ยวถลำ
ใช่ไม่เหนื่อยเมื่อยล้าบางค่าคำ
ใช่จะนำหนุนเนื่องแต่เรื่องดี
.
ต้องเพราะกรรมนำทางร่วมสร้างสรรค์
ไม่แคล้วกันบรรจบเกินหลบหนี
เพราะบุญเก่าเราปองทั้งสองมี
จึงชาตินี้น้อมสู่เป็นคู่กรรม
.
จึงมีทั้งรั้งสุขและทุกข์สอด
หาได้รอดเรื่องฝืนไม่กลืนกล้ำ
ต้องปล่อยไปให้กุศลเป็นผลนำ
ต่างย้อนย้ำอย่างนี้ตามที่เป็น
.
อยู่แหล่งใดในหล้าต่างคว้าสม
ได้ดอมดมด้วยดีอย่างที่เห็น
ล้วนผูกพันกันมากแม้ยากเย็น
ถึงลำเค็ญเคียงข้างไม่ห่างกัน
.
ด้วยบุญใครใครก่อใครต่อสาน
แม้เนิ่นนานหนึ่งน้องยังครองมั่น
หากสิ้นบุญหนุนนำสิ้นรำพัน
ต้องเหหันหายหน้า..ตราบฟ้าดิน๚ะ๛
☆✾☆