น้ำท่วมฟ้าปลากินดาว

น้ำท่วมฟ้าปลากินดาว
.
แค่หาเลี้ยงชีพตนก็หม่นแล้ว
ยังไม่แคล้วทุกข์ซ้ำกระหน่ำหมาย
เหมือนบี้บดหยดเลือดให้เหือดกาย
เหมือนให้ตายทั้งเป็น..ที่เห็นกัน
.
ยังไม่รู้ได้สู้อยู่นานไหม
เมื่อหัวใจท้อแท้แม้แต่ฝัน
ยังขาดหายกลายดิ้นหมดสิ้นวัน
คืนไหนนั้นได้หลับกลับไม่มี
.
“น้ำท่วมฟ้า” ท่วมตา ข้าฯ คนเศร้า 
ความเงียบเหงาท่วมใจไร้สุขี 
ไม่เห็นฟ้า..ข้าฯ หวัง หลั่งปรานี

น้ำไมตรีมีไหม..ไหลหลั่งแทน
.
“ปลากินดาว” คราวน้ำ ที่หลามหลั่ง
น้ำท่วมฝั่งสู่ฟ้าท้าถึงแถน
อาหารปลาคือดาวพราวทั่วแดน
แต่ยากแค้น..คือคน..บนแผ่นดิน.

.

บ้านริมโขง