บทกลอนนี้สอนยาก 2

บทกลอนนี้สอนยาก
.
2. อักษรที่ป้อนคำ
.
รู้เรียนเริ่มเติมต่อพอประถม
เสียงขับขรมบ่มฐานขานอักษร
ก ถึง ฮ ต่อกันสรรคำวอน
เสียงสะท้อนย้อนหูสู่กันฟัง
.
มีแบ่งหมู่รู้เหล่าพวกเขาอยู่
ไตรยางค์สู่คู่เคียงร้องเสียงสั่ง
สูง กลาง ต่ำฉ่ำใจให้พลัง
งามดุจดั่งฝั่งฟ้านภาลัย
.
รู้อักษรตอนต่อรอวรรณยุกต์
เพื่อปลอบปลุกทุกอักษรก่อนหลับใหล
เอก โท ตรี มีสามัญพลันปลื้มใจ
อักษรไหนใครคู่ต้องรู้ความ
.
รู้ไตรยางค์ข้างนั้นวรรณยุกต์
รู้เริ่มรุกปลุกเสียงสำเนียงหวาม
รู้ “คำเป็น” เห็นใครใกล้ถึงยาม
รู้ใดตามต่อนำ เป็น “คำตาย”
.
อักษรกลางวางขั้นผันกี่เสียง
อักษรสูงจูงเรียงเพียงกี่สาย
อักษรต่ำฉ่ำฉมแลคมคาย
ผันเป้าหมายปลายทางได้อย่างไร
.
เรื่องอักษรป้อนคำนี้ล้ำลึก
ต้องสำนึกตรึกตรองทำนองไหน
รู้แหล่งเกิดเลิศล้ำชื่นฉ่ำใจ
อักษรใดให้รู้หมวดหมู่ตน
.
กว่าจะรู้หมู่อักษรต้องนอนซุก
ไม่อยากลุกปลุกกายให้คลายหม่น
อักษรมี สี่สิบสี่ นี้ชอบกล
มันวิ่งวนจนข้าฯ ต้องตาลาย
.
เป็นเหมือนลูกผูกพันต้องหมั่นขาน
อย่าเอ่ยหวานด้าน ก. แต่ ฮ. หาย
ต้องอยู่ครบจบเสียงข้างเคียงกาย
อย่าได้หมายตายจากขอฝากคำ
..

บ้านริมโขง