หน้าแรก

วันอังคารที่ 8 กันยายน พ.ศ. 2558

กี่ยามเย็นเพ็ญแสงจะแจ้งตา


กี่ยามเย็นเพ็ญแสงจะแจ้งตา
.
พายุฝนคนหาชายคาหลบ
ก็พอจบลบทุกข์พอสุขสม
พายุทรายสลายธาตุสาดกับลม
เจ็บ ตาย ล้มตรมลามยามหายใจ
.
อากาศร้อนซ้อนทับแทบดับจิต
แลทุกทิศพิษโหมเข้าโถมใส่
เหมือนอบร่างอย่างร้อนบนฟอนไฟ
ตกหลุมใหญ่บรรลัยกัลป์นั้นอาการ
.
เหมือนถึงคราฟ้าโกรธพิโรธหนัก
มากหาญหักตักษัยไม่สงสาร
เหมือนรู้ผลคนปลุกและรุกราน
ผู้ล้างผลาญคือใครให้แค้นเคือง
.
เลยปั่นป่วนถ้วนถิ่นแผ่นดินโลก
วิปโยคโศกตามยามฟ้าเหลือง
หอบฝุ่นไอไร้ฝนล้นรอบเมือง
เป็นฟันเฟืองเรื่องขบสยบคน
.
อากาศพิษติดฝุ่นดูขุ่นคลุ้ง
ครอบเมืองมุงฟุ้งทั่วแลมัวหม่น
หายใจเอาเถ้าฝุ่นลมหมุนวน
เจ็บตายล้นข้นแค้นแสนลำเค็ญ
.
ต้องยอมรับกับวิถีที่ฟ้าสั่ง
เกินยับยั้งคลั่งฟ้าอย่างตาเห็น
มากเหตุผลปนเศร้าเข้าประเด็น
กี่ยามเย็นเพ็ญแสงจะแจ้งตา
.



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น