ความคิดถึงบึ่งมาแล้ว

ความคิดถึงบึ่งมาแล้ว
.
อยู่ไกลห่างต่างแดนแสนห่วงหา
เพียงศรัทธาฝ่าถึงพึงเฉลย
สิ่งของอื่นยื่นให้ไม่มีเลย
ลมรำเพยเชยผ่านอยากขานคำ
.
จากรู้สึกลึกล้นคนถวิล
หมายร่ายรินจินตนามาเรียงร่ำ
อารมณ์กลั่นหมั่นมีวจีนำ
เหมือนตอกย้ำจำจรดที่รดริน
.
ความคิดถึงหนึ่งขบวนล้วนเร่งรีบ
อัดและบีบหนีบแน่นแก่นถวิล
บรรจงห่อต่อลายคล้ายยุพิน
จากดวงจินต์บินถึงหนึ่งอนงค์
.
อีกไม่นานมาถึงพึงสดับ
โปรดรอรับจับฝันอันประสงค์
มากอาทรอ้อนคำดั่งจำนง
ว่ารักคงตรงมั่นไม่ผันแปร
.
ความคิดถึงหนึ่งนั้นสัมพันธ์รัก
ซึ้งสลักปักหมายปลายกระแส
ว่าไม่เปลี่ยนเวียนผันมั่นดวงแด
ตราบชีพแม้แลลับยังวับวาม
.
ไกลแสนไกลให้บึ่งจนถึงเจ้า
หมายคลายเศร้าเร้าทรวงทุกช่วงถาม
ความคิดถึงพึงหวังยังงดงาม
ปลอบนงรามยามนี้..ที่คอยรอ..
.