หน้าแรก

วันศุกร์ที่ 4 กันยายน พ.ศ. 2558

รอพรุ่งนี้ฟ้าสีทอง


รอพรุ่งนี้ฟ้าสีทอง
.
เมื่อลมแรงแฝงฝนลมบนซัด
ใบสะบัดงัดกิ่งสะบิ้งบั่น
ต้นสะท้านปานสะเทือนเหมือนจาบัลย์
ทิวป่าสั่นลั่นเสียงสำเนียงครวญ
.
สิ่งไหนเหินเกินพอมักก่อทุกข์
มันซอนซุกรุกรบตลบส่วน
สิ่งไหนขาดสาดผลคนเรรวน
มันปั่นป่วนล้วนหลากมากระทม
.
แสลงใจให้คร้ามยามสัมผัส
แสลงรัดมัดทรวงเป็นบ่วงขม
แสลงใดไหนเห่เท่าเล่ห์ลม
แสลงตรมคมคำยิ่งช้ำทรวง
.
แสนสงสารต้านแรงแสลงเสริม
ลมโหมเหิมเติมมาน่าเป็นห่วง
เพียงคนเดียวเหลียวแลแค่ลมลวง
อกพุ่มพวงกลวงในใครปรานี
.
รู้ผ่อนคลายปลายฝนแล้วทนหน่อย
เริ่มลบล้างร่องรอยร้อยบัดสี
เอาน้ำฝนหล่นมาพาไปที
ฝากลมที่มีแรงช่วยแบ่งเบา
.
อีกไม่นานฝนซาหน้าเปื้อนยิ้ม
แก้มเอิบอิ่มพิมพ์พักตร์สลักเสลา
อีกไม่นานบานสวยด้วยรักเรา
รอรุ่งเช้าเข้าที่..ฟ้าสีทอง..
.



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น