ใช่ว่า...

ใช่ว่า...
.
มีข้อห้ามตามกฎเป็นบทแบบ
แต่ส่งแสบแนบนำส่งคำให้
เป็นเสียงตามกฎวางอย่างจงใจ
วรรคแรกใส่ให้เห็นเป็นผิดคำ
.
ในวรรคส่ง ส่ง “ใคร” ให้หงุดหงิด
ดูสิคิดติดใจให้เห็นขำ
ก็ใครใครหลายครั้งคนยังคลำ
ให้นึกนำว่าใครที่ใฝ่ปอง
.
ให้เป็นฉันคงดีที่พิศวาส
จะสมมาตรวาดใดใส่สนอง
ทุกคืนวันฝันใฝ่ในทำนอง
อยากให้จองคล้องสดับนะครับคุณ
.
แล้วจะสุขสมหวังดั่งใจหมาย
แล้วจะคลายเรื่องมั่วให้หัวหมุน
แล้วจะสุขทุกค่าในการุณย์
แล้วจะอุ่นหัวใจลืมใครลง
.
ให้สัญญาถ้ารักสมัครสมาน
จะป้อนขานหวานใจในประสงค์
จะพะนอคลอข้างใคร่วางองค์
ใกล้โฉมยงทรงค่าถ้ารักกัน
.
ใช่ลำพองคะนองคำนำเสนอ
ใช่พร่ำเพ้อเลอล้นพ้นสวรรค์
ใช่ล้อเล่นเช่นใครให้รำพัน
ใช่ว่าฉันนั้นยั่วหัวใจนาง..
.

ถาวรธิรา
 (XใX XXX XXX…XXใ XXX XใX)
เขียน “กลอนแปดหรือเก้า”ตามปรกติ จังหวะ ๓/๒ ๓/๓
บังคับให้ใส่คำที่มี “ไม้ม้วน”ในทุกวรรค อย่างน้อยหนึ่งคำ (ห้ามมีไม้มลาย)
ที่มาจาก กลบทศิริวิบุลกิตติ์โดยหลวงศรีปรีชา (เซ่ง)