ก้าวที่มั่น วันที่ก้าว

ก้าวที่มั่น วันที่ก้าว
.
มองเหลียวหลัง ครั้งแล้ว ก็ครั้งเล่า
เก็บภาพเก่าเคล้ากมลคนห่วงหา
เก็บกลิ่นอายหมายเน้นเช่นสัญญา
ตราบสิ้นฟ้าลาดินยังยินยล
.
กว่าก้าวแรกจะวางนำทางใหม่
กว่าก้าวสองตามไปใจมัวหม่น
กว่าสองร่างห่างกันวันมืดมน
กว่าหลั่งล้นบนเศร้ากว่าเงาจาง..
.
..ใจจะขาดรอนรอนก่อนก้าวสอง
ตัวแทบกองตรงนั้นวันถอยห่าง
เหมือนไร้แรงแล้งอกนรกวาง
ความเลือนรางว่างเปล่าเร้าในทรวง
.
ความผูกพันมากล้นพ้นคำเอ่ย
ความคุ้นเคยเผยค่าพาให้ห่วง
ความรักเหลือเพื่อหนึ่งตรึงแดดวง
ความรักช่วงที่ผ่านเกินราญรอน
.
มีหัวใจหนึ่งดวงติดบ่วงเศร้า
รอยรุมเร้าเข้าแย่งแซงสลอน
ถูกยึดถือยื้อดึงขึงอาทร
เกินจะผ่อนตามใครได้เท่ากัน
.
ต้องขอคืนหัวใจใส่ตลับ
ปิดประทับปรับทางวางสุขสันต์
หนึ่งตัวตนบนใจ..ให้หนึ่งอัน
พร้อมฝ่าฟันด้วยมุ่ง ปรุงรักชม..
.

๑๔ กันยายน ๒๕๕๘