สุดสัปดนคือคนเรา

สุดสัปดนคือคนเรา
.
วิปริตผลิตผลคนทุศีล
ทุกชีวีนทั่วถึงดึงจนต่ำ
มากสังคมขมขื่นกลืนระกำ
คนดีพร่ำร่ำรวยเอออวยกัน
.
ปากรักเมืองเรืองยศแต่ซดซุป
คอยตะครุบมุบมิบสิบเสกสรร
มือถือสากปากปลิ้นลิ้นจำนรรจ์
อ้างทุกวันว่าสิ้นไร้สินบน
.
ทุกตัวชั่วได้ที่ผู้ดีไพร่
แต่ตัวใหญ่ไม่พอส่อฉงน
ทำตัวเช่นเทวาเหนือกว่าคน
แต่..สัปดน กว่าสัตว์ถนัดทาง
.
จะให้หยุดสุดท้ายต้องตายสิ้น
ให้ดับดิ้นโดยด่วนชวนสะสาง
ผู้ละโมบโอบฟ้าเข้ามาวาง
ล้วนแต่อ้างสร้างสู่เป็นผู้ดี
.
ทั้งอำนาจบาตรใหญ่ให้มาเสริม
มาต่อเติมเพิ่มยศให้สดศรี
ดั่งไม่ตายหายจากฟากปฐพี
ลาภยศมีล้นฟ้าศรัทธาทราม
.
อย่าไปหวังสั่งใครให้ได้สม
สร้างอารมณ์ของตนให้พ้นข้าม
อย่าหมายโชคโลกสวยด้วยนิยาม
กี่โมงยามยังอยู่..ใครรู้ตัว ๚ะ๛
.