หน้าแรก

วันเสาร์ที่ 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559

เตือนชาย


เตือนชาย
.
เขาว่าหญิงยิงเรือเชื่อไม่ได้
เธอลอยไหลในธารแลลานเลื่อน
ไปตามแรงแฝงผลตนบิดเบือน
บ้างแชเชือนเหมือนฝอยที่ลอย-วน
.
โบราณเล่าเขาขานด้านผู้หญิง
ล้วนร้ายจริงมารยาค่าสับสน
ร้อยเล่มเกวียนเปลี่ยนไปในกมล
หลบให้พ้นล้นสยองใครข้องนวล
.
ทั้งปากว่าตาขยิบกระซิบอ้อน
ทั้งเว้าวอนย้อนยอกหลอกให้ป่วน
ทั้งทีท่าน่าเชยเผยกระบวน
ทั้งชี้ชวนช้ำชอกหลอนหลอกคน
.
สาระแนแปรคำล้วนล้ำเลิศ
ปั้นน้ำเกิดเป็นก้อนหล่อนหวังผล
จารนัยไม่หมดบทเล่ห์กล
ดั่งฟ้าฝนหลงฤดูหดหู่ใจ
.
เธอคงโดนโค่นคืนเลยยืนเศร้า
เธอคงเหงาเร้ารุกเกินปลุกไหว
เกวียนคงหักหนักกลจนแหลกไป
ร้องหาใครเป็นเพื่อนดั่งเตือนกัน
.
แท้จริงแล้วแจ้วเสียงเพียงเตือนตน
ด้วยสับสนบนทางสร้างสุขสันต์
อาบน้ำตาพาแค้นแสนจาบัลย์
หลายชายนั้นผันแปร..แค่มามอง(อิอิ)
.


บ้านริมโขง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น