เศร้าซบ

เศร้าซบ
.
จะต่อกลอนต่อกรรมต่อคำไข
จะต่อไปต่อเป็นประเด็นหนึ่ง
ก็ยากนักยากหนาละอาดึง
อยากเคล้าคลึงเคล้าคู่อดสูนัก
.
(นายโรงลืมกรับ)
.
เติมต่อคำนำขั้วก็กลัวผิด
อยากต่อติดตามเขาให้เข้าหลัก
ก็ยากเย็นเข็ญใจคนไร้รัก
เฝ้าสู้หักห้ามตนคนอาภัพ
.
ให้ท้อแท้แลหมายคล้ายบังบด
แสงใสสดหดหายคล้ายโลกดับ
ไร้สำเนียงเสียงสารมาขานรับ
ทุกข์ประทับกับตนดุจมลพิษ
.
อยากลาโลกลาละไม่ประสบ
อยากจะจบลบกรรมที่นำติด
อยากเกิดใหม่ให้งามคนตามพิศ
อยากเชยชิดมิตรสวยเพราะรวยเนาะ
.
ไม่อยากจนข้นแค้นแสนทนทุกข์
อยากสนุกปลุกฝันอันเสนาะ
อยากมียิ้มพริ้มพรายขายหัวเราะ
พบรักเจาะจริงใจไม่เลี้ยวลด
.
แต่จนแล้วจนรอดไม่สอดรับ
ทุกข์กำกับสับสนจนหัวหด
ขาดรอยยิ้มอิ่มอวลชวนรันทด
ความรักหมดรสปร่าพางันงก
.
นี่คือฉันวันนี้ที่ตระหนัก
คนไร้รักมักหลอนนอนตระหนก
แสนเหน็บหนาวร้าวรานมานระทก
ปลงไม่ตกอกเศร้า เหงาทะลัก ๚ะ๛
.
กลบทนายโรงลืมกรับ
"..... กลอนเหล่านี้ เป็นกลอนกล ที่เรียกว่า กลบทนายโรงลืมกรับ
คือ ทุกบรรทัด จะต้องลงส่งสัมผัสนอก ด้วย คำ ลหุ(คำตาย เสียงสั้น) เท่านั้น