เรื่องของกลอน

เรื่องของกลอน
.
กลอนสุภาพตราบนานขานสดับ
ล้วนต่างนับคำวางว่าอย่างไหน
เริ่มกี่คำนำขานอ่านกันไป
กี่คำใส่ในบท รสกวิน
.
เป็นกลอนสาม สี่ ห้า ว่าให้ตก
เป็นกลอนหก กลอนเจ็ด เสร็จถวิล
เป็นกลอนแปด กลอนเก้า เฝ้ายลยิน
เป็นศรีศิลป์จินตนา ควรค่าคำ
.
ยืนให้มั่นหมั่นยกอย่าหมกหมาย
ด้วยสื่อสายคล้ายเสริมไม่เติมต่ำ
ไม่ใส่ต่อก่อกานท์ฝากขานนำ
จึงจดจำจังหวะไม่ละวาง
.
ถ้อยสำเนียงเสียงอ่านตามขานค่า
กี่คำหาว่าไว้ในแบบอย่าง
สัมผัสตกรกไหมในเส้นทาง
เหมือนเราสร้างต่างแบบด้วยแยบยล
.
ควรเคร่งครัดจัดคำตามลำดับ
กลอนบังคับนับคำให้ย้ำผล
ใช่เลื่อนลอยแปดเก้าเข้ามาปน
ให้สับสนคนอ่านอาการงง
.
กลอนสอนค่าคู่ควรล้วนเสนาะ
หนึ่งนั้นเพราะเจาะคำนำประสงค์
ไม่โลเลเห่หาเอามาลง
ให้มั่นคงตรงคำนำเป็นกลอน



ไม่กำกับนับคำนำเด็ดขาด
“กลอนตลาด” สาดผลล้นอักษร
คนเรียกขานหารค่าไร้อาทร
ด้วยขาดตอนสอนเสียงเกี่ยงวิธี
.

บ้านริมโขง
๒๐ เมษายน ๒๕๕๘