เป็นนาทีที่ชี้ทาง

เป็นนาทีที่ชี้ทาง
.
เป็นรอยต่อรอจากและรอจับ
เป็นรอยนับหนึ่งเริ่มเติมสู่แสน
เป็นรอยหยุดรอยนับกับเขตแดน
เป็นรอยแค้นรอยค้นสืบผลงาน
.
จากสิ่งหนึ่งขึงต่อก่ออีกสิ่ง
หลากหลายจริงอารมณ์ผสมผสาน
เหมือนอาลัยได้ปลื้มดื่มอาการ
จุดกล่าวขานสานสู่ผู้เดินทาง
.
จำต้องจากฝนพรำที่ฉ่ำชื่น
จำต้องยื่นก้าวต่อถ่อแนวต่าง
จำต้องพบสิ่งแปลกจำแนกวาง
จำต้องสร้างสิ่งใหม่ให้แก่ตน
.
สิ่งที่ต้องพบพาลกาลข้างหน้า
ใครรู้ว่า สบายหรือสายสน
จะยากเกินหรือไม่สิ่งใดดล
มากกังวลหม่นใจอีกไหม-เรา
.
ไม่อาจนิ่งพิงข้างไว้อย่างนั้น
กาลเวลาเร่งดันกวดขันเข้า
ไม่อาจท้อรอฝันช่วยบรรเทา
ปลายทางเฝ้ารอท่าต้องฝ่าฟัน
.
เหมือนรู้แน่ว่าหนาวต้องก้าวข้าม
จากฝนยามผ่องถ่ายด้วยหมายมั่น
จากดินดำฉ่ำฝนล้นรำพัน
สู่ปลายฝันวันใหม่..ไม่รอรี
.
คือรอยต่อปลายฝนสู่ต้นหนาว
คือรอยก้าวยาวเติมเสริมศักดิ์ศรี
คือคนกล้าล่าฝันหวั่นใดมี
คือนาทีชี้ผู้.อยู่หรือไป..
.