คนตื่นในคืนฝัน
.
ฝากน้ำนองท้องถิ่นดินชื่นฉ่ำ
ฝากถ้อยคำพร่ำบ่นคืนฝนไหล
ฝากรำพึงหนึ่งถวิลจากถิ่นไกล
ฝากถึงใครไฉนฝันรำพันพา
.
อาจรำลึกนึกย้อนวันก่อนเก่า
อาจคลอเคล้าเร้าทรวงให้ห่วงหา
อาจคืนนี้มีฝนหล่นลงมา
อาจคืนนี้มีฟ้าผ่าคำราม
.
จึงอยู่เดียวเปลี่ยวดายกายผวา
จึงอุราพาตื่นคืนไหวหวาม
จึงหวั่นหวาดขาดใครคนไร้นาม
จึงครั่นคร้ามยามอยู่ไร้คู่เคียง
.
เห็นลำพูลู่หล่นจากต้นทิ้ง
ผละจากกิ่งสิ่งเคยเอ่ยน้ำเสียง
ดุจฝนโปรยโรยละอองทำมองเมียง
สิ้นสำเนียงเพียงนั้นพลันจากลา
.
เป็นคืนฝันรันทดกำสรดเศร้า
เป็นคืนเฝ้าเร้าใจให้หวนหา
เป็นคืนฝนหม่นมัวทั่วนภา
เป็นคืนฟ้าถาโถมโหมระทม
.
คืนฝนพรำนำอดีตมาขีดเขียน
ถึงจะเปลี่ยนเวียนผ่านจนนานสม
ไม่ลืมเลยเคยอ้อนวอนสายลม
หวานฉ่ำฉมคมถ้อย ที่ร้อยเรียง
.
.
ฝากน้ำนองท้องถิ่นดินชื่นฉ่ำ
ฝากถ้อยคำพร่ำบ่นคืนฝนไหล
ฝากรำพึงหนึ่งถวิลจากถิ่นไกล
ฝากถึงใครไฉนฝันรำพันพา
.
อาจรำลึกนึกย้อนวันก่อนเก่า
อาจคลอเคล้าเร้าทรวงให้ห่วงหา
อาจคืนนี้มีฝนหล่นลงมา
อาจคืนนี้มีฟ้าผ่าคำราม
.
จึงอยู่เดียวเปลี่ยวดายกายผวา
จึงอุราพาตื่นคืนไหวหวาม
จึงหวั่นหวาดขาดใครคนไร้นาม
จึงครั่นคร้ามยามอยู่ไร้คู่เคียง
.
เห็นลำพูลู่หล่นจากต้นทิ้ง
ผละจากกิ่งสิ่งเคยเอ่ยน้ำเสียง
ดุจฝนโปรยโรยละอองทำมองเมียง
สิ้นสำเนียงเพียงนั้นพลันจากลา
.
เป็นคืนฝันรันทดกำสรดเศร้า
เป็นคืนเฝ้าเร้าใจให้หวนหา
เป็นคืนฝนหม่นมัวทั่วนภา
เป็นคืนฟ้าถาโถมโหมระทม
.
คืนฝนพรำนำอดีตมาขีดเขียน
ถึงจะเปลี่ยนเวียนผ่านจนนานสม
ไม่ลืมเลยเคยอ้อนวอนสายลม
หวานฉ่ำฉมคมถ้อย ที่ร้อยเรียง
.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น