หน้าแรก

วันศุกร์ที่ 21 สิงหาคม พ.ศ. 2558

เมื่อธรรมหายปลายก็เพี้ยน


เมื่อธรรมหายปลายก็เพี้ยน
.
อ้างศักดิ์ศรีผู้ดีมียศฐา
อ้างศรัทธามาถือคือหมายมั่น
อ้างเผ่าพงศ์วงศ์ศามารำพัน
เอ่ยอ้างกันสนั่นเมืองเฟื่องศักดา
.
ไม่เคยมองผองชนเป็นคนด้วย
ยึดความรวยอวยกันสำคัญกว่า
ความมั่งมีชี้นำต่ำเมตตา
เลอเลิศค่าว่าตนคนแสนดี
.
ชอบตัดสินคนอื่นเป็นหมื่นแสน
คนทั่วแดนแค้นคำทำบัดสี
มองคนใครไร้ค่ายามพาที
เหยียดศักดิ์ศรีชี้หน้าขี้ข้าคน
.
แต่เบื้องหลังชังนักคนพรรค์นี้
พวกปากดีมีกินลิ้นสับสน
เลียเพื่อชาติขาดไปให้กังวล
ชาติมัวหม่นล้นวิบัติถนัดทำ
.
มากที่เห็นเป็นอยู่ทุกหมู่บ้าน
เทียวระรานผลาญผลจนถลำ
อยู่เหนือกฎบดบังฝังใจจำ
ความเจ็บช้ำนำสู่ไม่รู้คลาย
.
มองคนอื่นหื่นเหี้ยนเสี้ยนสนอง
ผิดทำนองผองชนบนความหมาย
ตัดสินบ้าอารมณ์ให้ล้มตาย
ธรรมละลายปลายทางช่างน่ากลัว
.


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น