รักสลายขอตายตาม
.
แม้นทุกข์ยากบากบั่นไม่หวั่นไหว
เลี้ยงตนไปให้นานถึงกาลดับ
ไม่ท้อแท้แม้ตนคนอาภัพ
ต้องยอมรับกับชะตาสง่างาม
.
กว่าจะเติบเอิบอิ่มเต็มพิมพ์ผล
ต้องผ่านพ้นกลไกมีใครข้าม
พ่อ-แม่เฝ้าเคล้าคลอพะนอนาม
โอบอยู่ท่ามความหวังดั่งแก้วตา
.
จากเด็กน้อยคอยป้อนคอยสอนสม
ด้วยชื่นชมพรหมพ่วงสุดห่วงหา
ลมหายใจไม่ท้อต่อเวลา
หวังเพียงว่าพาลูกปลูกชีวี
.
มองอิ่มเอิบเติบโต..โอ้ลูกแก้ว
แลเพริศแพร้วแจ้วเสียงเคียงสุขี
อยู่เป็นบุญหนุนนำล้ำคนดี
อยู่เป็นศรีมีเจ้าเฝ้าชื่นชม
.
ลูกรู้ค่าว่าตนล้นเลิศไหม
ลูกห่วงใยใครกัน..วันสุขสม
ลูกเห็นใครไหนซึ้งตรึงอารมณ์
ลูกตรอมตรมขมขื่นใครยืนคอย
.
ชีวิตตนหม่นไฉน..ไม่เห็นค่า
แม่เลี้ยงมาฝ่าทุกข์หมายสุขสอย
ยังไม่ปลื้มลืมสิ้นกลิ่นดินดอย
ตัดช่องน้อยลอยลิ่วปลิวเพราะใคร
.
อนิจจา..ค่าคนบนหม่นหมอง
เพียงหวังปองต้องตายพ่ายหวั่นไหว
อ่อนแอนักรักลาฆ่าตนไป
บูชาจริงยิ่งใหญ่..หัวใจคน..
.
.
แม้นทุกข์ยากบากบั่นไม่หวั่นไหว
เลี้ยงตนไปให้นานถึงกาลดับ
ไม่ท้อแท้แม้ตนคนอาภัพ
ต้องยอมรับกับชะตาสง่างาม
.
กว่าจะเติบเอิบอิ่มเต็มพิมพ์ผล
ต้องผ่านพ้นกลไกมีใครข้าม
พ่อ-แม่เฝ้าเคล้าคลอพะนอนาม
โอบอยู่ท่ามความหวังดั่งแก้วตา
.
จากเด็กน้อยคอยป้อนคอยสอนสม
ด้วยชื่นชมพรหมพ่วงสุดห่วงหา
ลมหายใจไม่ท้อต่อเวลา
หวังเพียงว่าพาลูกปลูกชีวี
.
มองอิ่มเอิบเติบโต..โอ้ลูกแก้ว
แลเพริศแพร้วแจ้วเสียงเคียงสุขี
อยู่เป็นบุญหนุนนำล้ำคนดี
อยู่เป็นศรีมีเจ้าเฝ้าชื่นชม
.
ลูกรู้ค่าว่าตนล้นเลิศไหม
ลูกห่วงใยใครกัน..วันสุขสม
ลูกเห็นใครไหนซึ้งตรึงอารมณ์
ลูกตรอมตรมขมขื่นใครยืนคอย
.
ชีวิตตนหม่นไฉน..ไม่เห็นค่า
แม่เลี้ยงมาฝ่าทุกข์หมายสุขสอย
ยังไม่ปลื้มลืมสิ้นกลิ่นดินดอย
ตัดช่องน้อยลอยลิ่วปลิวเพราะใคร
.
อนิจจา..ค่าคนบนหม่นหมอง
เพียงหวังปองต้องตายพ่ายหวั่นไหว
อ่อนแอนักรักลาฆ่าตนไป
บูชาจริงยิ่งใหญ่..หัวใจคน..
.
๒ สิงหาคม ๒๕๕๘
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น